“Vrijheid voor Kameraad Said!” – enkele geïllustreerde notities


woensdag 29 juli 2015

Saiddrie

Net een paar uur geleden thuisgekomen van een waardig, goed protest tegen de arrestatie en het vasthouden van Said Roustayar,  vorige week maandag met grofheid aangehouden wegens activiteiten in het kader van de revolte in de Schildersbuurt, begin juli. Vandaag vond de rechtszaak tegen Said plaats – althans, dat was het idee want de rechtszaak werd na getouwtrek geschorst. Vandaag verzamelden zich ook familieleden, vriendinnen en vrienden en anderen die hun solidariteit wilden betuigen met een strijder voor rechtvaardigheid die van zijn bed geplukt is, opgesloten is en veroordeeld dreigt te worden, feitelijk omdát hij een strijder voor rechtvaardigheid is.

Saideen

De zogeheten ‘rellen’ in de Schilderswijk bestonden uit felle protestacties naar aanleiding van de door politie door middel van een nekklem de dood in gedreven Arubaanse man Mitch Henriquez. Zelfs het OM erkende na enige tijd: “Arubaanse arrestant kwam om door politiegeweld”,  althans “zeer waarschijnlijk”. De protesten hielden in dat honderden mensen nu eens terugvochten tegen het racistische, gewelddadig politiekorps van den haag. Na vier dagen was het de politie gelukt het verzet gewelddadig en met behulp van massa-arrestaties  van de straat te krijgen. De weken daarop hielden agenten, – in minstens één geval een arrestatie-eenheid in burger, voorzien van auto ś zonder nummerbord – mensen aan omdat ze betrokken bij de ‘rellen’ zouden zijn. En vorige week maandag, 21 julie, trapte de politie de deur in bij Said Roustayar en sleurden hem zo ongeveer mee, met verbijsterde familieleden als getuige van de kidnap. Vandaag kwam hij voor de rechtbank, dus vandaag hielden mensen een solidariteitsactie.

Saidtwee

Dat deden we met een aanzienlijke groep. Ik heb 55 deelnemers geteld, maar helemaal compleet k zal mijn telling niet zijn geweest. Ik schat dat twee derde van de aanwezigen mensen van kleur waren, één derde witten De Internationale Socialisten (IS) – een groepering waarvan Said lid wis – waren er met spandoek en borden , er waren AFA-vlaggen en een spandoek met “Tegen Politiegeweld – Tegen Racisme”. Mensen hielden posters vast met “Vrijheid voor Saïd!”

Er was een handvol voordrachten. Een drietal gedichten in hert Engels voorgedragen door een jonge vrouw; een aangrijpend praatje van de zus van Said. Een stevig betoog van Abulkasim Al-Jaberi, die er op wees hoede staat met repressie een ieder die zich tegen racistisch politiegeweld en dergelijk tracht te verzetten probeert te te intimideren – overigens een teken van onzekerheid aan de kant van het gezag, zoals Abulkasim terecht stelde. Hij pleitte er ook voor om ervoor te zorgen dat de politieke prijs die de politie moet betalen van door haar bedreven racistisch geweld, zo hoog mogelijk diende te zijn. Brian Droop van de IS, die er vooral op wees hoe racisme mensen onderling verdeelt en dus gezamenlijke strijd verzwakt. Ten slotte een Filippijnse vluchteling die heel raak en ontroerend sprak over “my fellow adopted son, friend, comrade an human being” die geen crimineel was en het niet verdiende om in de gevangenis te zitten.

Herhaaldelijk deden we spreekkoren: “Vrijheid voor Said Free Said” We deden ook nog een groepsfoto aan het eind van de actie, waarbij we ook weer scandeerden. “No justice, no peace! No racist police!” Daarbij keek ik een enkele agent – er stonden er flink wat om ons heen – strak en onvriendelijk aan. Dat trekken ze vaker niet, en ja hoor, deze evenmin. Binnen een minuut draaide hij zijn hoofd weg

Daarna probeerden we bij de rechtszaak aanwezig te zijn. Lange rij, eerst familie, vriendinnen, vrienden, bekenden, daarna de so andere solidaire mensen, voor zover er plek was. Spullen door de scanner en dergelijke, dus daar ging mijn machinepistool sleutels, mijn voorraad explosieven mobiele telefoon en wat dies meer zij. Eenmaal binnen bleek er voor enkele mensen, waaronde mij, dus geeneens plek in de rechtszaal. De zaak zelf heb ik dus niet uit de eerste hand meegekregen. Ik heb met enkele kameraden een kop koffie gedronken en gekletst, om daarna weer naar dhet paleis van justitie – zo heet het gedrocht – te gaan. Daar bleek de zaak net afgelopen. Nou ja, eigenlijk dus niet. Wat was het geval?

Said was niet bij de zitting. Het Openbaar Ministerie (OM) deed het eerst voorkomen alsof hij dat ook niet wide, maar dat ontkende de verdediging. Vervolgens diste het OM een verhaal op dat Said onder de couche stond en daarom niet op tijd kon zijn. Alsof het dagschema van een arrestant in voorarrest bepaald wordt door de arrestant zelf. Alsof ze hem niet tijdig naar het gerechtsgebouw konden vervoeren als zij dat wilden. Een zeer mistig, en naar mijn gevoel echt creepy gang van zaken die mij doet vrezen voor het welzijn van Said. Het pleidooi van de verdediging om het voorarrest van Said op te heffen en hem vrij te laten. Immers, er was niet echt risico op herhaling van de hem ten laste gelegde feiten, die immers in de context van momenteel niet-plaatsvindende ‘rellen’ waren gebeurd, als ze al zijn gebeurd. Kans op recidive was dus nihil. Niet waar, aldus het OM, dat daarvoor verwees naar het Facebook-profiel van Said! Rechter volgde OM in deze schandalige redenering. Nu worden mensen dus ook al extra gestraft vanwege wat ze op hun sociale-media-profiel zetten – indirect.

Saidvier

Said zit nog steeds vast, en de rechtszaak werd geschorst. Aanstaande vrijdag een nieuwe zitting. Ook dan is solidariteit en een luide steunbetuiging weer zeer wenselijk. De steeds verder uitgebouwde politiestaat mag geen seconde denken dat zee geruisloos wegkomt met haar kwaadaardige praktijken. Wij blijven zeggen: Free Said! Vrijheid voor Said! Ikk haal de eisen van de actie van vandaag, zoals op de Facebook-oproep  voor de actie neergezet, nog maar eens naar voren:

“Wij eisen de directe vrijlating van Said en alle andere politieke gevangenen.

Wij eisen dat alle aanklachten onmiddellijk in getrokken worden.

Wij eisen rechtvaardigheid voor Micht Henriquez en alle andere slachtoffers vanracistisch politiegeweld.”

Dóór met deze noodzakelijke strijd!

Peter Storm

, ,

  1. #1 by peter on 2015/08/05 - 01:49

    Etnisch profileren is een bepaalde groep extra in de gaten houden, op etnische basis. Zwarten wel controleren, witten niet. De etnische samenstelling van een groep omschrijven, zoals ik doe, is dus geen etnisch profileren. Ik omschrijf de etnische samenstelling hier omdat, waar de meeste demonstraties erg wit zijn, dat in dit geval nogal anders was. Vandaar de geschatte percentages. Dat doet er toe, want sociale strijd kan maar beter geen puur-witte aangelegenheid zijn

    groet, peter

  2. #2 by peter on 2015/08/05 - 01:45

    “Maar jou spelling doet denken dat jij je school niet hebt afgemaakt.” Voordat je over taalvaardigheid verder gaat: het is “jouw spelling”, en niet “jou spelling”.

  3. #3 by Ovide on 2015/08/02 - 15:12

    Waarom kan de ene nep-misdaad snel tot veroordeling komen, en de andere zeer echte misdaad niet? Waarom kon Said voorafgaand aan zijn proces niet worden vrijgelaten en de vijf agenten niet eens zijn aangehouden? Kennelijk is een bouwkeet meer waard dan een mensenleven. Kennelijk is stenen gooien naar agenten erger dan het wurgen van een Arubaanse man. Kennelijk zijn politielevens meer waard dan de levens van andere mensen, in het bijzonder van migranten.

    daarop antwoordend: De liberale/kapitalistische rechtsorde, gaat er vanuit, dat buiten hun construct geen menselijke vrijheid kan zijn. Vrijheid is binnen de staat, is gefaciliteerd door bezit en uit zich in burgerschap. Het idee is dat buiten die rechtsorde, de mensen als beesten zijn en er een recht van de sterkste zal plaatsvinden, waaruit uiteindelijk meer slachtoffers zullen voortkomen. Deze gedachtegang blikt terug op de tijden van het feodalisme, waar vorstendommen tegen elkaar vochten en mensen lijfeigenen waren. Het gaat ook terug op Hobbes en het idee van de natuurstaat , een toestand waarin er geen gezag is en iedereen tegen iedereen tekeer gaat en niemand dus vrij is. Een staat zou een orde moeten handhaven, om de burgers vrij te maken en de mensen tegen elkaar te beschermen.

    De contradictie is alleen, dat kapitalisme zelf het recht van de sterkste belichaamd en goed praat. De staat is er dikwijls niet voor de mensen, maar over de mensen. Gedragen door de mensen, maar niet voor de mensen. Belastingen worden niet uitgegeven aan sociale zekerheid, alles wordt geprivatiseerd. De staat is er alleen om het eigendom te beschermen en de burgers tegen elkaar te beschermen, al is dat laatste ook een schijnbeeld, aangezien men weg komt met de meeste ernstige delicten en het gevangeniswezen vaak de bakermat is voor een criminele loopbaan.

    De staat zou de mensen beschermen, maar zegt tegelijk dat de mensen zichzelf moeten beschermen. De mensen zijn de staat van alles verschuldigd, maar krijgen tegelijk de boodschap dat ze alles zelf uit moeten zoeken.

    Als een burger een ambtelijke brief te laat invult, krijgt hij of zei een boeten van zesduizend euro. Als een soldaat in naam van ‘het volk’ ergens de inheemse bevolking afslacht, krijgt hij of zei een lintje.

    Als de politie een Arubaan dood drukt, is dat een lastig ongeluk, als een activist hierop een steen werpt, is dat een misdaad tegen de menselijkheid. Dat alles gaat voorbij aan iedere vorm van logica, toch komt de staat ermee weg. Omdat de staat zijn eigen bestaan rechtvaardigt. Individuen worden geofferd op het altaar van de abstractie. Het volk, het land, dat zijn die abstracties. Mensenrechten zijn relatief binnen de kaders van een staat, want de staat zal vanuit zijn abstractie handelen, en vanuit de perceptie van de staat, is iedere vorm van geweld door de staat dus legitiem.
    Dit alles kan ernstige vormen aannemen. Zolang een natiestaat nog enigszins opkomt voor de belangen van de mensen, zolang een staat een reflectie van de meest primaire menselijke behoeftes is, hoeven we niet zo hevig tegen de staat te ageren. Het probleem is alleen dat zoiets nooit het geval is. we zien, hoe de staat haar machtsmonopolie uitbuit. Stapje voor stapje neemt ze meer ruimte in. Met de komst van Wilders, is het racisme weer gelegaliseerd en het politiewezen voelt speelruimte, om etnisch te profileren. Tendensen die richting fascisme neigen, of het al zijn, uitgevoerd door mensen, die niet weten hoe gevaarlijk het is wat ze doen.

    De staat dient niet als een instituut, dat de individuele autonomie zou beschermen. In tegendeel, het nationalisme, gaat enorm uit van opofferinggezindheid, conformiteit, uniformiteit, het registreren van mensen het drillen van mensen en mensen spiegelen aan een concept, dat ze de ideale burger noemen. Alles dat afwijkt van deze consumerende, conformerende, modelburger, zal volgeplakt worden met akelige, subjectieve psychische labels.

    De respons van de bevolking was te verwachten, net zoals het gedrag van het gerechtshof dat is. De rechtsorde heeft immers de kanalen in hand en kan zo de publieke opinie moduleren. Men hoopt dat alles afloopt met een sisser en er weer gelooft kan worden in de staat, in het concept, in de abstractie van het staatsburgerschap.

  4. #4 by Henk on 2015/08/01 - 20:30

    Hoi Peter,

    Het is jou vrij recht om kritiek te uiten op het huidig rechtsysteem. Maar jou spelling doet denken dat jij je school niet hebt afgemaakt. Hierdoor voel jij je misschien verbonden met dit soort linkse rakkers. Mitch was helaas één van de figuren die niet wil meewerken aan zijn arrestatie. Dit we helaas het gevolg. Ik zou toch aanraden de volgende keer mee te werken met de arrestatie. En de rellen in de schilderswijk zijn gewoon werklozen die een verzetje in het leven nodig hebben. Opsluiten. Allemaal.

  5. #5 by frank on 2015/07/31 - 23:36

    Waarom dat etnisch profileren? Waarom zoveel % wit zoveel % mensen van kleur (wat beter klinkt als zwarte en of zwarten) nog een stapje verder en dan zouden er gewoon 55 deelnemers oftewel 55 mensen aanwezig zijn geweest.

    Groet frank.

Comments are closed.