ravotr

donderdag 8 juni 2017

Waar fascisten samenkomen, en zeker waar ze in groepsverband aan de wandel slaan, daar dienen antifascisten dat te verhinderen of minstens te verstoren. Dat is sinds jaar en dag de inzet van militante antifascisten. Het is een inzet die in de huidige omstandigheden aan actualiteit en urgentie wint.

Die urgentie geldt waar het om serieuze en levensgevaarlijke nazi-mobilisaties gaat, zoals binnenkort in Enschede en Ter Apel. Die urgentie geldt ook waar het om veel kleinere, moeilijker serieus te nemen fascistenacties gaat, zoals de treurige hoopjes Pegida-mensen die die vlaggenzwaaiend en onder bescherming van enorme politiemachten door de straten van Tilburg liepen (1). Die urgentie geldt in toenemende mate óók waar de fascisten van Baudet, Hiddema en hun Forum voor Democratie bijeenkomsten trachten te houden. Ook zulke bijeenkomsten horen niet ongestoord plaats te kunnen vinden. Antifascisten zetten zich daartegen in.

Wat is de kern van het argument voor zo ‘n militant en confronterend antifascisme? Eerst: wat is het argument niet? Het gaat er niet om dat nazi’s verfoeilijke ‘meningen’ hebben. Het gaat om praktijken van geweld, niet louter om woorden van haat. Het gaat er niet om dat er ‘grenzen zijn aan de vrijheid van meningsuiting’. Dat is een liberaal-democratisch frame, waarmee we ons nodeloos in tegenstrijdige retorische exercities begeven. De kern ligt niet daar. De kern ligt in de noodzaak van sociale zelfverdediging. En ook bij deze zelfverdediging geldt: de beste zelfverdediging is de aanval.

Wat bedoel ik met die sociale zelfverdediging? Daar gaat een andere vraag aan vooraf: wat maakt fascisten gevaarlijk? Fascisten zijn niet zomaar agressieve, haatzaaiende lieden. Fascisten zijn aanhangers van een politiek project van gewelddadige machtsverovering. Eenmaal veroverd dient die macht om een racistisch en patriarchaal schrikbewind door te zetten. De grootheid van de natie – ‘Make America Great Again’, in allerlei variaties – is het formele doel van dat schrikbewind. Nationale grootheid , waarin rijk en arm, hoog en laag, opgaan in een totalitaire eenheid met een Grote Leider aan het hoofd. Daar gaat het de fascisten om.

De werkende klassen dienen zich in die eenheid te voegen onder leiding van de bazenklasse die weliswaar politieke vrijheden kwijtraakt maar daarvoor ongebreidelde macht tegenover hun personeel terugkrijgt. Het hele concept is een vorm van bazenmacht en een aanval op arbeiders. En hun rechten. Waar fascisten heersen, is de speelruimte voor arbeiders om voor hun belangen op te komen met staking en zelforganisatie, teruggebracht tot vrijwel nul. Horizontale solidariteit van arbeiders, ook over landsgrenzen heen, komt de verticale ‘solidariteit’ van het personeel met degenen boven hen, van fabrieksdirecteur tot en met Führer.

In die nationale, totalitaire eenheid past geen diversiteit. Mensen ‘van vreemde herkomst’ dienen te verdwijnen – en dat kan gaan van deportatie tot en met massamoord. Mensen die ‘niet normaal’ zijn of doen, dienen op te pleuren, en fascisten bespoedigen dat oppleurproces maar al te graag hardhandig. In het verlengde van het fascistisch nationalisme ligt steeds weer het grofste racisme. Waar dat op uit dreigt de draaien, dat weten we sinds 1933-45.

Binnen de natie wordt de mini-versie ervan – het patriarchale huisgezin – op de troon gehesen, met de productieve arbeider dan wel soldaat aan het hoofd, de vrouw als moeder en verzorgster, en de kinderen als komend arbeider/ soldaat of aankomend moeder/ verzorgster. De vrouw onderworpen, de heteroseksuele huwelijksband op een voetstuk, seks puur voor voortplanting, homoseksualiteit zwaar onderdrukt. Waar het fascisme heerst en opmarcheert, daar heersen rassenhaat, vrouwenhaat, homohaat in steeds wisselende, maar altijd gevaarlijke combinaties. De misogynie van Baudet is niet zomaar een persoonlijke onaangename karaktertrek van die fascist.

Een ieder die staat voor gelijkwaardigheid tussen mensen, voor een vreedzaam samenleven in verscheidenheid, voor solidariteit van mensen onderaan tegenover kapitaal en staat, kan de opkomst van fascisten doodgewoon niet dulden. Fascisten laten regeren betekent etnische zuivering en massamoord tolereren, faciliteren en ermee collaboreren. Als we dat niet willen, dienen we ze tegen te houden als ze hun macht tot gelding trachten te brengen, ook als die pogingen knullig zijn en slechts weinig mensen trekken. Dat bedoel ik met ‘sociale zelfverdediging’. Wachten tot de fascisten op de drempel van de m acht staan, is het toppunt van onverantwoordelijkheid..

Hoe veroveren fascisten die macht? Niet simpel door hun programma van haat aan kiezers voor te leggen ook al oen ze ook dat met griezelig succes, zoals uit de 20 PVV-zetels en de 2 zetels voor Forum voor Democratie wel blijkt. Fascisten veroveren macht door intimidatie, door het veroveren van sociale ruimte. Daarin spelen optochten en marsen een zeer belangrijke rol. Op straat in groepsverband laten ze zien: hier zijn we, we zijn sterk, de lopen iedereen die ons weerstreeft onder de voet. Het samenkomen zelf heeft voor fascisten ook een organisatorische functie: het trekt potentiële fascisten aan als een magneet, schept de mogelijkheid tot nieuwe banden, maakt het winnen van nieuwe leden van fascistische organisaties makkelijker. Hetzelfde geldt ook voor uiterst rechtse bijeenkomsten met bijvoorbeeld Thierry Baudet. Niet het praatje van de leider op zichzelf, maar vooral het daardoor opgewekte enthousiasme van de volgelingen, maakt zulke samenkomsten gevaarlijk.

Fascistische bijeenkomsten en optochten zijn vehikels voor fascistische organisatie. We willen geen fascistische dictatuur? Dan kunnen we maar beter de stappen in die richting zo moeilijk mogelijk maken. Daar ligt de noodzaak om nazi-optochten, maar ook bijeenkomsten van bijvoorbeeld Baudet en zijn Forum, te verstoren en te verhinderen. Hoe moeilijker het wordt voor fascisten om zich te organiseren en hun vergif te verspreiden, hoe beter.

De overheid gaat dat niet voor ons doen, en zelfs waar de staatsmacht de fascisten soms dwarsboomt, komt dat de overheid zelf ten goede. Die versterkt er haar positie als scheidsrechter door over wat wel en niet mag. Wie vrijheid en solidariteit wil, zal echter aan een aldus versterkte overheid een aldus versterkte tegenstander hebben. Vandaar legt een gemeente misschien eens een nazi-optocht stil. Morgen keert diezelfde gemeente zich des te harder tegen linkse demonstranten die de fascisten voor de voeten trachten te lopen. Antifascisme is te belangrijk en te vrijheidslievend om aan welke overheid dan ook te worden over te laten. Antifascisme doen we zelf.

De urgentie is groot. Komende zaterdag willen de nazi’s van de NVU een demonstratie houden op de stoep van een belangrijk opvangcentrum voor vluchtelingen in Ter Apel. Hier is de intimiderende aard van het fascisme wel heel erg duidelijk. Gelukkig is er protest in de maak. (1) En op 18 juni komen nazi’s gebundeld in de zogeheten Hooligans Gegen Salafismus, HoGeSa, naar Enschede, net als de nazi-band Kategorie C, en net als aanpalende Pegida-racisten. Daar dreigt “de grootste nazi-demonstratie in Nederland” (2), een ondraaglijk vooruitzicht. Beide fascistische mobilisaties vereisen de krachtigst mogelijke tegenwerking, en daaraan wordt gewerkt. Doe wat je kunt om bij die tegenwerking te helpen!

Noten:

1 Antifa middag Ter Apel ‘vluchtelingen welkom!’, https://www.indymedia.nl/node/40439

2 18-6-2017: Stop de internationale nazi demonstratie in Enschede”, https://nohogesa.noblogs.org/post/2017/06/06/18-6-2017-stop-de-internationale-nazi-demonstratie-in-enschede/

Peter Storm