Jeremy Corbyn: de zoveelste strohalm voor stembusliefhebbers


donderdag 8 juni 2017

Het is weer eens ergens verkiezingsdag, en te veel linkse mensen zijn er weer in geslaagd om een strohalm te vinden, een reden om hun weerzin opzij te duwen en deze éne keer toch maar te gaan stemmen. De plaats des onheils: Groot-Brittannié. De strohalm: Jeremy Corbin, the last best hope voor de Labourpartij, als we supporters mogen geloven. Is het zinvol om onze antiparlementaire scepsis opzij te schuiven? Biedt een stem op Corbyn’s Labour inderdaad voldoende perspectief om een stem daarop uit de brengen als je in de gelegenheid bent, of tenminste aan te moedigen, toe te juichen of daadwerkelijk uit te brengen indien je niet zelf tot de daadwerkelijke kiezers behoort?

De argumenten om Corbyn in de verkiezingen te steunen, klinken indrukwekkend. Niet alleen representeert Labour het retorisch iets minder asociale alternatief in de standaard linkse beeldvorming. Corbyn is binnen dat minder asociale alternatief ook nog eens relatief links. Hij werd partijleider zeer tegen de zin van de pro-Blair-rechtervleugel van de partij. Ik doel op de supporters van Tony Blair die als premier marktwerking met een sociaal sausje doordrukte – neoliberalisme in voordeelverpakking – en dat combineerde met deelname aan drie grote oorlogen: luchtaanvallen op Joegoslavië in 1999 en op Afghanistan in 2001, een d complete invasie en bezetting van Irak in 2003.

Vergeleken met deze imperiale oorlogsmisdadiger, en ook vergeleken met zijn opvolgers, steekt Corbyn gunstig af. Hij heeft een relatief links verkiezingsprogramma. En hij kwam onlangs in het nieuws met een uitspraak dat de recente bomaanslagen niet los gezien worden van de deelname van Groot-Brittannië aan de ‘War on Terror’, dat paradepaardje van de al genoemde Blair. Dat roept waardering op bij veel linkse mensen, en daar is weinig mis mee op zichzelf. Waar het mis gaat is bij de vertaling van die waardering in mogelijke electorale steun en het bijbehorende enthousiasme. En natuurlijk is hij niet ‘even erg’ als premier May.

Ja, Corbyn is een relatief linkse Labour-leider. Maar wordt hij daarmee ook een linkse Labour-premier als hij wint? En zo ja, wat betekent dat dan? In de eerste plaats kan hij slechts premier worden als mensen gan stemmen, niet op hem, maar op zijn tegenstanders binnen de partij. Chilli Sauce legt het uit op Libcom. (1) Het komt op het volgende neer. Het Britse kiessysteem is een disctrictenstelsel. In elk kiesdistrict heeft Labour een andere kandidaat. Je kunt alleen maar op Corbyn stemmen als je in hetzelfde kiesdistrict woont. In alle andere kiesdistricten – dus bijna overal – kun je Corbyn alleen in direct naar het premierschap sturen door op een andere Labour-kandidaat te stemmen. De meeste van die kandidaten moeten echter weinig tot niets van Labour hebben. Sommigen hebben deelgenomen aan pogingen hem beentje te lichten. Sommigen waren steunpilaren van Blair. Een meerderheid voor Labour betekent een meerderheid voor de rechtervleugel van Labour, met Corbyn formeel aan het hoofd maar zonder veel macht.

Hooguit kun je zeggen dat mensen, vanwege hun enthousiasme voor Corbyn, op Labour stemmen en dat de rechtervleugel van de partij straks haar zetels dus indirect toch aan Labour te danken heeft. Ongeveer zoals veel mainstream Republikeinen in de VS hun Congreszetel aan Trump dankten; ondanks het feit dat ze Trump eigenlijk verfoeiden, profiteerden ze wel van het enthousiasme voor die man. Maar je ziet nu hoe weinig Trump heeft aan dat slag Republikeinen: ook zij keren zich tegen hem. Op vergelijkbare wijze is de kans groot dat anti-Corbyn-Labour-parlementariërs, nadat ze in zijn kielzog hun zetel hebben gewonnen, hem de voet dwars zullen zetten bij elke stap[ linksaf die hij probeert te zetten. Kortom: een overwinning van Labour onder een linkse leider is nog geen linkse Labour-overwinning.

Maar stel dat hij  nadat hij wint – helemaal niet zo waarschijnlijk trouwens – werkelijk links beleid gaat proberen, en hij krijgt zijn partij mee. Dan beginnen de problemen pas. Regeringen zijn ingebed in een kapitalistische economie en een bijbehorend overheidsapparaat. Topambtenaren zullen. Via advies- en lobbywerk, er veel aan doen om links beleid bij te schaven in ‘aanvaardbare’ richting. Komen er toch linkse wetsvoorstellen, dan zullen grote bedrijven niet aarzelen om met kapitaalvlucht te dreigen. Grote beleggers zullen de koers van het pont speculatief onder druk zetten, evenals de aandelenkoersen. Keiharde economische chantage, maar volledig legaal, en buitengewoon effectief. Ingestorte beurskoersen, oplopende werkloosheid omdat ondernemers bedrijven overplaatsen, inflatie omdat importen opeens veel duurder worden met een pond dat minder waard is geworden: serieuze economische problemen, die door de rechtse pers natuurlijk één op één aan Corbyn zullen worden geweten. Daartegen over heeft de regering weinig machtsmiddelen. Het idee dat legertop en politiechefs hun formele ondergeschiktheid aan de regering zwaarder zullen laten wegen dan hun feitelijke loyaliteit aan het rechtse kapitalistische establishment is, ahum, niet erg realistisch.

Een linkse regering die ernst maakt met links beleid heeft dus een overweldigende kapitaals- , staats- en mediamacht tegenover zich. Achter haar staan een aantal kiezers. Maar die hebben dan hun vertrouwen gesteld, niet op zichzelf en hun eigen capaciteit tot lotsverbetering via directe strijd maar op de stembus en die aardige mijnheer Corbyn. Zo dreigt het electorale enthousiasme voor Corbyn mensen niet sterker maar zwakker, minder zelfstandig, te maken tegenover de rechtse dreiging.

Stemmen op Corbyn is dus geen geschikt middel, zelfs niet om datgene waarin Corbyn zich gunstig onderscheidt van de Tories én van de rechterflank van Labour, dichterbij te brengen. Hooguit kun je er een symbolische overwinning van links gedachtengoed in zien. Dat is deels de insteek van Sally Campbell. Zij is redacteur van het trotskistische magazine Socialist review in Groot – Brittannië. “De steun voor Corbyn is een teken van het verlangen van de arbeidersklasse naar een andere maatschappij en de wil om hiervoor te vechten”, zo stelt ze in een interview met haar op Socialisme.nl (2) Het lijkt me onjuist op meerder punten.

De steun komt niet van “de arbeidersklasse” maar van een minderheid binnen die klasse, weliswaar een minderheid die wat is gegroeid.  Een dramatisch groot deel van de arbeidersklasse steunt May, een ander deel steunt rechtsere Labour-geluiden, weer een ander deel heeft uiterst rechtse sympathieën, en een aanzienlijk deel steunt electoraal helemaal niemand. Het idee dat “de arbeidersklasse” – of  zelfs maar een meerderheid van arbeiders, via steun aan Corbyn aangeeft een breuk met het systeem of zoiets te willen, is een hyper-optimistische illusie.

De steun is verder eerder te zien als een verlangen naar verbeteringen binnen deze maatschappij: fundamentele systeemkritiek is ook uit de mond van Corbyn niet te horen, hooguit een pleidooi voor socialer prioriteiten binnen dit systeem. De steun aan Corbyn is nu juist geen bewijs van de “wil om hiervoor te vechten” – voor die “andere maatschappij” dus – maar teken om ie strijd voor verbeteringen uit te besteden aan wéér een inspirerende leider die het werk voor ons op gaat knappen als wij maar luid en hard genoeg juichen. Het is dezelfde dodelijke illusie als in 2015 rond Syriza in Griekenland, en in 2016 rond Bernie Sanders in de VS: wij kunnen het niet zelf, politieke leiders moeten het voor ons doen. Dát is de fundamentele valstrik, en het enthousiasme voor Corbyn helpt mensen wederom om in die valstrik te belanden.

Noten

1 Chilli Sauce, ‘Why I ‘m still not voting’, Libcom, 5 juni, http://libcom.org/blog/why-i%E2%80%99m-still-not-voting-05062017

2 ‘Groot-Brittannié: ‘Cor4byn brengt socialisme terug in de discussie’”, 7 juni, op Socialisme.nl http://socialisme.nu/blog/nieuws/53243/groot-brittannie-corbyn-brengt-socialisme-terug-in-de-discussie/

Peter Storm

,

  1. #1 by NoAlCalcioModerno on 2017/06/16 - 12:34

    Klopt natuurlijk allemaal. En toch, dat in dit soort wereldmachten, de epicentra van politieke, economische en militaire wereldhegemonie mensen als Corbyn (een “Bennite” als ik ‘t goed heb begrepen?????) en Sanders populair worden zegt toch wel iets.
    De “millennials” hunkeren blijkbaar naar alternatieven. En dit soort politici, met een soort van oude, socialistische waardes lijken dat te hebben. Daar zit cojones in in die beweging. Er is dus ook wat anders aan de hand behalve extreem-rechts als zogenaamde tegenbeweging.
    Stom toevallig had ik een discussie onlangs met een PvdA’er. Aardige man, daar niet van…Maar was echt wat voor jou geweest ????. Daar zit echt NIKS meer van alternatieve denkpatronen over de neoliberale wereldorde. Natuurlijk geen verrassing, al heel lang niet meer. Maar “links” was er zo’n beetje alleen nog als pleistertje voor de gapende neoliberale wond. Zo zien die dat zelf! Intens triest, man…wat een pathos, het totale defaitisme.
    Dat er dan een nieuwe generatie komt, die hun zogenaamde “lesser evils” , de Wall Street Bitch (na Sanders haakten de millennials af. En terecht!) of hun eigen “D’66 2.0” tot splinterpartij decimeerden…ze snappen het echt niet bij de PvdA????.

  2. #2 by Astrid Essed on 2017/06/11 - 14:40

    JEREMY CORBYN/VERDEDIGER VAN ,LAW AND ORDER STATE

    Beste Peter

    Ik heb je interessante artikel [zoals zoals altijd] met
    belangstelling gelezen.
    Alleen valt mij op, dat deze Jeremy Corbyn nog minder
    ”progressief” is, dan je in het artikel noemt
    Ik doel NIET op zijn plannen voor meer sociale
    rechtvaardigheid, maar op het volgende

    Jij schrijft

    ”En hij kwam onlangs in het nieuws met een uitspraak dat de recente bomaanslagen niet los gezien worden van de deelname van Groot-Brittannië aan de ‘War on Terror’, dat paradepaardje van de al genoemde Blair. ”

    Nou heb ik dat ook gelezen

    http://metro.co.uk/2017/05/26/terror-attacks-in-the-uk-due-to-military-intervention-overseas-says-corbyn-6663591/

    Maar of het nu komt door de aanstormende kritiek, die
    hij ongetwijfeld ontvangen heeft, of door iets anders, het
    is onthullend, hoe hij zich heeft uitgelaten over de laatste
    aanslag, de London Bridge attacks, waarbij toch
    aanwijzingen zijn voor shoot to
    kill van de kant van de politie

    De Independent schrijft

    ”The CCTV footage does not include sound but Assistant Commissioner Mark Rowley said officer fired an “unprecedented number” of shots – around 50 – to take down what they believed to be three suicide bombers.”

    [PAS OP, NARE BEELDEN WELLICHT]

    http://www.independent.co.uk/News/uk/home-news/london-attack-cctv-footage-police-shot-dead-terrorists-bridge-borough-market-stabbing-isis-khuram-a7778941.html

    Okay, waarschijnlijk shoot to kill, iets waar ik mordicus tegen ben,
    de politie heeft meer dan genoeg middelen om verdere slachtoffers
    te voorkomen.

    Maar nu de reactie van Jeremy Corbyn

    Tot mijn [verbijsterende] verrassing zwaait hij de politie
    alle ”lof” toe en vindt hij zelfs, dat de politie met alle
    middelen moet optreden!

    Zie Youtube fimpje op de link naar mijn commentaar

    https://www.astridessed.nl/funeral-refusal-for-london-bridge-attackersviolation-of-religious-and-human-values/

    BAH!

    En nog als klap op de vuurpijl bekritiseert hij de aarts conservatieve
    en xenofobe premier Theresa May, omdat zij te weinig
    politie zou hebben ingezet!

    ”The Labour leader accused the Prime Minister of denying resources in the fight against terror and said she cut police manpower by 20,000 despite warnings this would undermine safety.
    He promised to recruit an additional 10,000 officers and 1,000 security service agents if he wins power on June 8.”

    http://www.standard.co.uk/news/politics/jeremy-corbyn-launches-scathing-attack-on-theresa-may-after-london-bridge-attack-a3556671.html

    HAHAHAHA [BAH!]

    Hij passeert Theresa May rechts!

    Peter, dus nog meer redenen om niet op deze

    griezel te stemmen!

    Hartelijke groeten

    Astrid

    https://www.astridessed.nl/funeral-refusal-for-london-bridge-attackersviolation-of-religious-and-human-values/

  3. #3 by Nayoko Sadashi on 2017/06/09 - 14:16

    Beste Frans

    Anarchisme is niet aan/uit. Wij denken van onderop, wie produceren in deze maatschappij alle goederen, wie doen al het daadwerkelijke werk ? Wat gebeurt er als de wegenmakers besluiten het werk neer te leggen ? Wat gebeurt er als de telers van groente het werk neerleggen ? Wat gebeurt er als de vuilnismannen meer waardering eisen en daarom het werk neerleggen ?

    Wanneer de producerende klasse meer eigenwaarde heeft, assertiever wordt en dit formuleert buiten een democratisch stelsel om, op een manier die hen ten goede komt, dan spreken we al van anarchisme, of links libertarisme, anarcho communisme, collectivisme, syndicalisme of mutualisme.

    Kortom, het ligt bij zei die alles in de kern laten draaien. De managers en politici staan symbool voor de maatschappij, maar ze zijn de maatschappij niet. Jij en ik zijn de maatschappij, wij die creëren, en distribueren, niet zei die representeren of dirigeren.

    Er zijn verschillende libertaire modellen, allemaal zijn ze uitgeprobeerd. Ik ga ze hier niet allemaal toelichten. Het is logisch dat wanneer de maatschappelijke tendensen enorm af staan van jou perceptie van het leven, dat je dan ‘overal tegen bent’. Maar dit verwijten ze de SP ook al, als ze kritisch zijn. Natuurlijk zijn we overal tegen, als alles dat aangedragen wordt complete onzin is. Leg dat verwerpen dan niet bij ons neer. Ik kan ook tegen een PVDAer zeggen, waarom ben je altijd overal voor. Natuurlijk is men daar altijd overal voor, omdat men een hegemonie slaaf is, maar daarmee ga ik ook niet schermen, dat zou flauw zijn.

    Ook als ‘anarchisme’ niet direct lukt, dan nog willen wij een libertaire inslag brengen in links, wij willen mensen binnen links assertiever maken.

  4. #4 by Frans on 2017/06/09 - 09:58

    Okay, we weten dat je tegen de conservatieven bent, én tegen Labour, én tegen alle andere democratische partijen. Tegen het gehele democratische systeem van parlementaire vertegenwoordiging dus. Kom alsjeblieft niet aan met anarchisme als alternatief, want dat is slechts een mooi, utopisch ideaal. In de praktijk verwordt het in wanorde en dictatuur. In het recht van de sterkste. Je weet telkens mooi te verwoorden waar je allemaal tegen bent. Kun je een keer uitleggen waar je vóór bent, hoe op een werkzame manier een ander democratisch systeem kan functioneren.

  5. #5 by Nayoko Sadashi on 2017/06/08 - 14:34

    Het is een beetje een kwestie van omwenteling. Op dit moment is er helemaal geen libertaire infrastructuur. In wat voor vorm dan ook niet, geen autonome ruimte, geen autonome agrarische anarcho sector, geen mutualistische markten, geen collectivistische modellen, niet, niets, niets.

    Die hefboom moet ergens beginnen, dat snap ik. Maar als er niets is, hoe zet je dan iets op ? Logischerwijs kijken naar iemand binnen het bestaande, die nog het minst belachelijke is. Deze Corbyn is natuurlijk veel minder belachelijk dan de conservatieve, demonische tiran, die het alternatief is.

    Pas als libertair links, meer is dan die stoere jongens, met die dreadlocks in dat besloten kraakpand, moet je niet gek opkijken, dat mensen die sowieso niet zoveel tijd over hebben, om überhaupt zichzelf te onderwijzen en te organiseren, kiezen voor een social democrat.

    Pas als links libertarisme een infrastructuur biedt, pas dan kunnen en zullen mensen overlopen. Dit moet alleen eerst toegankelijk zijn.

    Een anarcho held vroeg mij weleens, waarom werk je ? Je ondersteund het kapitalisme. Wat moet ik anders, waar ik woon is kraken op zo’n manier verboden dat het gewoon niet kan. Daarnaast vind ik kraak subculturen besloten en intolerant, tegenover alles dat er niet ‘alternatief’ uit ziet.

    Als het anarchisme the sex pistols, stiekem laat opblijven en een gat in je broek is, dan snap ik dat een Corbyn meer aanhang heeft.

    Dat maakt niet dat anarchisme geen gelijk heeft, wel betekend het dat er keihard aan gewerkt moet worden, om anarchisme weer draagvlak te geven.

Comments are closed.