ravotr

zondag 2 november 2014

Daar gaan we weer: oplopende spanning rond Gaza. Daar gaan we weer: een beeldvorming waarin rakketten vanuit dat gebied voorafgaan aan Israëlische maatregelen die als reactie iop die raketten worden gepresenteerd. Daar gaan we weer, richting een nieuwe slachting waarin iseraélische onderdrukking gepresenteerd wordt als antwoord op Palestijns geweld. Zoals gewoonlijk is dit een verdraaiing om nieuwe agressie bedrieglijk als zelfverdediging te vermommen. Het is weer tijd om extera goed op te letten. Het is ook tijd om maar vast aan nieuwe acties te denken tegenover escalerend Israëlisch bezettingsgeweld, want die zijn wellicht zeer binnenkort weer extra ter zake.

Hoe is de beeldvorming, hoe is de situatie? De NRC vandaag: “Israël sluit grens met Gaza na raketaanval”.  Opmerking één: alsof de grens voor die tijd zo open was. Opmerking twee: dus iemand schoot, nu voor de tweede keer sinds de wapenstilstand van Augustus, een paar raketten af vanuit Gaza, overigens zonder iemand te doden of te verwonden. Prompt wordt de blokkade van Gaza weer verder geïntensiveerd, waarmee Israël dus 1,8 miljoen mensen collectief bestraft voor de daad van enkelingen of een groep. Dat is crimineel.

Opmerking drie: waarom zou iemand vanaf Gaza raketten op Israël afvuren? Het NRC-stukje geeft geen aanloop. Maar die is er wel. Ik weet niet precies waarom iemand die raketten heeft afgevuurd. Ik weet wel dat Israël na de wapenstilstand waarmee de luchtaanvallen van juli en augustus werden afgesloten, Israël onophoudelijk Palestijnen provoceert en terroriseert. Op de Westoever, maar ook op Gaza. Op de Westoever, waar Israël doorgaat met joodse nederzettingen te bouwen en Palestijnen van hun grond te treiteren, heerst apartheid. Die werd onlangs wrang gesymboliseerd door een beslissing van het ministerie van Defensie van Israël. Dat heeft besloten dat het voor Palestijnen verboden wordt om de bussen tussen Westoever en Israël te nemen.  Palestijnen die voor hun werk Israël in moeten moeten maar iets anders bedenken om er te komen. Natuurlijk dit wordt gedaan ‘voor de veiligheid van joodse kolonisten’. Betselem, een mensenrechtengroepering in Israël, noemde maatregel “rassenscheiding”, wat het ook is.

De veiligheid van Palestijnen loopt intussen groot gevaar, en de dreiging komt van kolonisten en Israëlische bezettingstroepen. Soldaten beschoten bijvoorbeeld Palestijnen dichtbij Jeruzalem die onder meer demonstreerden tegen de tijdelijke afsluiting van de Tempelberg. De soldaten verwondden Palestijnen met rubber kogels en traangas. Dat was vrijdag 31 oktober. Op 24 oktober schoten soldaten een Palestijnse jongen van 14 jaar dood,  in reactie op een demonstratie waarbij sommige betogers stenen gooiden. Daar staat dus de doodstraf op, uit te voeren zonder vorm van protest, als je Palestijns bent in bezet land. Op 16 oktober schoten Israëlische militairen een Palestijnse jongen van 13 dood, ook tijdens een demonstratie. Dit soort onderdrukking is op de Westoever dagelijkse kost, maar haalt nauwelijks een voorpagina, hooguit als bijzinnetje in een groter artikel.

Er was wel prominent aandacht voor de “prominente rechtse joodse activist” die werd doodgeschoten , waarna soldaten trouwens meteen de vermeende moordenaar doodschoten. Dat was de aanleiding voor de afsluiting van de tempelberg, die woedende reacties van Palestijnen uitlokte. De aanslag op de joodse activist vond trouwens plaats op 29 oktober  ; het doden van de twee genoemde Palestijnse jongens ging daar dus aan vooraf, voor wie mocht denken dat Israëlisch staatsgeweld een reactie was op de aanslag.

Dit gebeurde allemaal niet op de Gazastrook. Maar tussen de twee stukken bezet gebied staat voor Palestijnen geen mentale muur: wat in het ene gebied gebeurtk raakt Palestijnen elders ook. Het is denkbaar dat de escalatie op de Westoever, de moorddadige Israëlische p repressie daar, enkele Palestijnse strijders ertoe brengt weer raketten af te gaan vuren gebieden staat voor. Het is dan ook onzin om in die paar raketten een legitiem argument te zien vor méér Israëlisch staatsgeweld.

Maar er zijn hele goede redenen voor Palestijnen op en rond Gaza zelf om boos te zijn. Israël is tijdens de wapenstilstand om dat gebied volop bezig met het terroriseren van Palestijnen  in en om Gaza. Op woensdag 29 oktober schoten Israëlische soldaten een Palestijnse man in het dijbeen, waarna hij naar het ziekenhuis werd gebracht. Uitleg van een militair woordvoerder van Israël: de man kwam dichtbij een veiligheidshek. Daar staat dus als straf op: verwonding met kogels, uit te voeren zonder vorm van proces. Intussen vuren Israëlische militaire n op Palestijnse vissersboten. Volgens Israël als die buiten wateren komen waar Palestijnen mogen vissen, maar berichten dat ze ook schieten op Palestijnse vissers binnen die wateren, zijn geloofwaardig. “Sinds ondertekening van het bestand heeft he Israëlische leger ( de overeenkomst) acht maal geschonden, waarbij het visserslieden heeft gearresteerd en en een immense vissersboot heeft vernietigd, naast het beschieten van vissers op dagelijkse basis”, aldus iemand van een vissersorganisatie in Gaza.

En nu, na al deze zieke treiterterreur, tijdens een staakt het vuren die Israëlisch vuren niet doet staken, gaan er dus weer raketten van Gaza de kant van Israël op. Ik vind die raketten geen zinnig en geen goed antwoord op die Israëlische agressieve opstelling. Maar het is een antwoord, op agressie, geen begin ervan, geen oorzaak, en ik vind het logisch dat er van Palestijnse zijde een antwoord is gekomen. Als de escalatie tot een nieuw grootschalig bloedbad leidt, ligt de verantwoordelijkheid daarvoor bij bij Israël, dat zich blijft gedragen als wart het ook is: een arrogante, koloniale bezetter.

Peter Storm