ravotr

zaterdag 12 juli 2014

Samen met enkele duizenden anderen demonstreerde ik vandaag in Den Haag tegen de Israëlische bezettingspolitiek en boven alles op de bommenregen die Israël op Gaza gooit. Het was geen vlekkeloze maar wel een heel goede en noodzakelijke manifestatie annex demonstratie, heel anders dan het mythische schunnige beeld dat ervan op sommige media intussen wordt verspreid.

De aanloop was voor mezelf al aardig. In Rotterdam zag ik al een heel gezin – denk ik – gehuld in vooral Palestijnse vlaggen de trein in komen, met overduidelijke demonstratiezin. Nadat ik weer was gaan lezen, sprak een eveneens daar ingestapte jongeman mij aan. We bleken elkaar op eerdere actie in 2009 ontmoet te hebben, en hij ging nu ook naar de demonstratie. Gedurende een flink deel van de dag waren we in elkaars gezelschap, en dat was plezierig. Ik kwam tijdens de actie ook nog iemand tegen die ij van Facebook herkende en aansprak. Zo werd het gezelschap nu en dan een demonstrantentrio. Erg plezierige dingen, zoiets. Strijd smeedt banden.

De actie, op poten gezet door onder meer Youth For Palestine, Nederlands Palestina Komitee en Stichting Diensten en Onderzoekscentrum Palestina docP (1) begon met een manifestatie op het Spuiplein. Bij mijn aankomst waren daar al honderden mensen, en het groeide snel aan, het plein kwam vol te staan, en op de brede trappen achterin het plein was het ook druk bezet. Voordat de sprekers en muziek begonnen, en ook nog tijdens de manifestatie, heb ik vooral de demonstranten en vooral ook huh symbolen, doeken, borden en v leuzen bekeken. De d actievoerders waren voor het overgrote deel migranten, veelal van Arabische afkomst, aan de spreekkoren te oordelen. Mensen van Nederlandse afkomst waren er, maar het was een kleine minderheid. Heel veel mensen, van welke afkomst ook, liepen met Palestijnse vlaggen. Nee, mijnheer Wilders, dat zijn geen Jihad-vlaggen, dat is het symbool van een onderdrukt volk dat voor tegen bezetting en onderdrukking vecht. Vrijheid, daar was u toch zo vóór?

Er was een heel bescheiden aanwezigheid van radicaal links. De Internationale Socialisten waren er, met enkele borden, herkenbaar aan de website socialisme.nu, en aan hun krant De Socialist. Mensen vaneen maoïstische groepering verkochten de Rode Morgen. Ik zag ook nog een groepje mensen met rode vlaggen, en een banier met hamer en sikkel en een afkorting die me niets zei. Kennelijk een mij onbekend marxistisch-leninistisch groepje.

En ja, ik was gelukkig niet de enige anarchist, ik scande het terrein al af op de uitkijk naar anarchistische tekens in de vorm van de zwart-rode vlag. Dat viel nog niet mee, want als je maar een deel van zo ‘n Palestijnse vlag zag, zag je vaak ook alleen maar zwart en rood. Uiteindelijk zag ik echt een paar zwart-rode vlaggen en voegde ik me een tijdje bij enkele mede-anarchisten. Later zag ik ook nog een ondubbelzinnig zwarte anarchistenvlag. Neehee, mijnheer Wilders, géén ISIS-vlag, een anarchistenvlag. Daar gaat u meer van zien, als het een beetje meezit, dus went u er maar vast aan. Van een door een enkeling verwachte ISIS-symboliek met bijbehorend vlagvertoon heb ik niets gezien.

Intussen had ik wel om me heen gekeken. Wat ik zoal wel heb gezien is het volgende:

• Veel Palestijnse vlaggen , waaronder echt een hele grote waaronder plaats genoeg was een heel groepje mensen
• Eén groene vlag met Arabische tekst, vermoedelijk een Hamas-vlag. Eéntje dus.

Borden en spandoeken met :

• My name is Tariq 15 years), and I was brutally beaten by Israeli police (een hele handvol)
• My name is Mohammed (16 years) , and I was kidnapped by zionists and burned alive ( een hele handvol, veelal op de achterkant van borden met de vorige tekst)
• Stop the bombing, stop the killing, free Palestine (best veel)
• Koop geen Israëlische apartheid (op een groen t-shirt)
• Palestina vrij – boycot Israël nu – socialisme.nu ( een aantal)
• Boycot apartheid Israel
• One solution – revolution, plus Arabische tekst (socialisme.nu)
• The world must stop Israel
• Stop Israeli terror
• End Israeli apartheid – Free Palestine
• Netanyahu oorlogsmisdadiger
• Zionism = whiste supremacy, colonialism, genocide
• Stop doing what Hitled did to you
• Een enkele Davidster, met ernaast een hakenkruis en een is-gelijk teken ertussen.

Dat laatste deed pijn aan mijn ogen, maar het was dus een uitzondering. Natuurlijk was ik niet overal, ik zal vast een enkel hakenkruis eentje hebben gemist, of twee. Wie mijn artikel van gisteren over mijn hoop voor deze demonstratie heeft gelezen, weet dat ik bezorgd was over zoiets. Ik heb er goed op proberen te letten. Dit hakenkruis en soortgelijke symbolentaal en historische verwijzingen waren een minieme minderheid van de borden en leuzen. Ik ben ervan overtuigd dat serieuze beeldverslagen mijn opmerkingen hierover bevestigen.

Intussen was de manifestatie er zelf ook nog, met muziek en toespraken. In die toespraken In de toespraken ving ik een paar dingen op. De eerste spreekster noemde de moord op de drie Israëlische jongens een afschuwelijke misdaad, maar vroeg zich af wie die jongens daar – naar nederzettingen op bezet gebied dus – heen had gehaald.; ze wees op Israëlische dienstweigeraars en sprak hoop uit dat het er meer zouden worden. Luid applaus.

Een andere, hele goede, spreker benoemde een lange reeks medeverantwoordelijken, maar richtte zich ook veel van degenen die zich er tegen uit zouden horen te spreken maar veelal onhoorbaar en onzichtbaar bleven, of erger. Bij die verantwoordelijken kreeg het zionisme wel een mythische status als oppermacht tot in de hoogste regionen. Dat gaf mij onprettige associaties. De rest van de speech was ijzersterk: Westerse regeringen, Arabische regimes, de Turkse premier Erdogan, allemaal kregen ze er van langs. Deze spreker sprak ook tegen ‘al die mensen die zich zo inzetten voor homorechten in Rusland, waar zijn jullie?! De mensen die zich inzetten voor kinderrechten in Azië: waar zijn jullie?!’ Geen letterlijke weergave wellicht, maar daar kwam het op neer. ‘Onze’ minister van Buitenlandse zaken Timmermans moest er natuurlijk ook aan geloven, met zijn belachelijke onderstreping van het recht van Israël zichzelf te ‘verdedigen’ tegen de Hamas-raketten, waarmee hij in feite de nul slachtoffers aan Israëlische kant net zo erg vond als de op dat moment al ruim 120 slachtoffers aan Palestijnse kant. Veel applaus en nu en dan gelach. De spreker gaf Timmermans een mooie titel mee: Minister van Buitenlandse Schijnheiligheid.  Wat mij betreft houden we die erin.

Nog een andere spreekster kwam met een mooie one-liner: Lees Israël de les – B, D & S. Dat staat voor Boycot, Divestment en Sancties

Na de vele speeches, afgewisseld door wat muziek en enkele minuten stilte, gingen we lopen, in een levende, strijdvaardige lange lus door Den Haag. Langs de regeringsgebouwen bij Binnen- en Buitenhof, naar het Vredespaleis, en langs een andere route terug. Uren lopen, hetgeen extra opvallend genoemd mag worden want het is ramadan, en veel mensen zullen er dus met en tamelijk lege maag hebben gelopen.

Onderweg riepen grote groepen mensen allerlei leuzen. Ik doe een greep, zonder compleetheid te suggereren:

• Free Free Palestina
• Israël, moordenaar
• Israël, terrorist
• Israel, go to hell, kindermoordenaar
• Boycot Israel
• Intifada, intifada, Palestina vrij
• Palestina Arabiya
• Allah Akhbar

Die laatste leus getuigde van de sterke religieuze sentimenten die een flink deel van de demonstranten duidelijk tot uiting brachten. Voor deze mensen biedt die leus waarschijnlijk bemoediging: Israël is groot, maar God is groter! Je zag nu en dan iemand die het “Allah Akhbar”-geroep aanvoerde, even later weer schakelen naar “Free Free Palestina”, en andersom. In hoeverre het hier om georganiseerd Islamistisch activisme ging, kan ik niet zeggen. Ik hoorde meer Arabischtalige leuzen die daar misschien helderheid over zouden kunnen bieden, maar die kon ik niet verstaan.

Verder met het verloop van de actie. Bij het Binnenhof stond een NOS-wagen. Dat was een mooie gelegenheid om onze woede op de NOS-berichtgeving te laten horen. De eenzijdigheid in gevestigde media is inderdaad stuitend. Israëlisch leed, schrik, schade, gewonden, breed uitmeten, met grote stappen over het Palestijnse leed, doden, gewonden, verwoesting, heenstappen, en niet door het leugenverhaal dat Israël zich alleen maar verdedigt heen prikken. Het was vanaf het podium ook al gezegd, hetgeen toen al tot spreekkoren, “Shame on you, NOS” leidde. De NOS kreeg het tijdens de optocht nu van ons te horen, met

• Shame, shame, NOS
• NOS, Shame on you
• Hier (wijzend op de demonstranten) is het nieuws, daar is de leugen (wijzend op de NS-wagen; een spontaan probeerseltje van mezelf dan nog werd opgepikt ook)

De optocht verliep met vuur en kracht, en grotendeels zonder gedoe. Maar zowel bij het begin als bij het eind was er wat heisa. Voor het vertrek maande iemand vanuit de organisatie niet alleen met wel heel grote nadruk dat ‘vooral de jongeren’ zich moesten beheersen en zich niet moesten laten provoceren; we kregen ook te horen dat we niet mochten vertrekken van de politie als de hakenkruisen en de vlaggenstokken niet waren verwijderd. Vlaggenstokken zijn echt een politie-obsessie, lijkt het wel. Blijkbaar omdat ze zich het recht willen voorbehouden ons uit elkaar te kunnen knuppelen zonder dat wij ons recht op zelfverdediging adequaat kunnen uitoefenen. Waarschijnlijk ook om een excuus achter de hand te hebben om demonstranten dwars te zitten. Voor zover ik weet, is er van die vlaggenstokken verder geen werk gemaakt.

De eis om die hakenkruisen te verwijderen lijkt redelijker, maar is dat niet. Het gaat de politie niets aan hoe mensen hun woede uitten. Ik vind zelf die hakenkruis-symboliek verfoeilijk, het vraagt er gewoon om verkeerd begrepen te worden als het al goed is bedoeld, het is een cadeautje aan Israël en haar reclamemakers, al snap ik best vanuit welke woede mensen deze vergelijking maken. Ik vind dat we elkaar op zulke zaken mogen aanspreken. Maar dat is dus niet aan de politie! Als we dat tolereren is namelijk het einde zoek. Het is onze demonstratie, het is aan ons als demonstranten om onze demonstratie in te vullen, het is dus niet aan de politie om ons zo ‘n beperking op te leggen.

Organisatoren stonden natuurlijk onder zware druk van de politie om noodgedwongen met zoiets akkoord te gaan. Maar als we gewoon waren gaan lopen, zonder op het gezanik van de politie in te gaan? Zouden ze dan charges zijn gaan uitvoeren tegen enkele duizenden mensen, op zaterdagmiddag, vlakbij het winkelcentrum? Tegen mensen die lang niet allemaal hard zouden zijn weggelopen? Of zouden ze eieren voor hun geld hebben gekozen, en gewoon met hun agenten wen ME-busjes iets nadrukkelijker in beeld dan nu het geval was, de demonstratie zijn gaan ‘begeleiden’? Ik denk eerlijk gezegd het tweede, ik heb dat onder veel ongunstiger verhoudingen – minder demonstranten, opvallend veel zichtbaarder ME eromheen – ook zien gebeuren. De politie kan niet elk dreigement dat ze doet ook waarmaken, en is daarbij afhankelijk van onze meegaandheid. Dat hebben we zelf alleen niet altijd in de gaten.

Tegen het eind waren er een paar vervelende momenten. Bij de Turkse ambassade riepen sommigen van ons “Erdogan, moordenaar!”, verwijzend naar de Turkse premier. Een feitelijk juiste constatering, alhoewel hier wat off-topic. Mede-demonstranten werden er echter boos over, en voor mijn ogen ontstond bijna een klein vechtpartijtje. Het werd gesust en we gingen verder.

Maar intussen was verderop een knal afgegaan en steeg er wat rook op. Kennelijk een rookbom. Verder doorlopend kwamen we langs een gebouw met Hebreeuwse letters erop. Dat was, zo werd me verteld, het gebouw van de Liberaal Joodse Gemeente. Een groepje demonstranten scandeerde dáár met nadruk “Israël, terrorist!” met de gezichten duidelijk gericht naar het gebouw. Het wektede indruk dat ze wisten dat ze tegen juist dát gebouw schreeuwden, mensen roepen gene leuzen tegen willekeurig welk pand. Ze scandeerden dus in feite tegen een Joods religieus gebouw, met een anti-Israël leus – alsof de joodse religie, haar aanhangers en haar georganiseerde uiting zich extra te verantwoorden hebben voor wat de staat Israël aan misdaden pleegt. Hier zag je kennelijk mensen die grens waren overgegaan en kreeg de woede tegen Israël even een anti-Joodse invulling. Ik vermoed dat dit ook ongeveer de plek van de rookbom was.

Ik snap de woede, en ook de verwarring waar de staat Israël zich zelf zo graag en zo misleidend profileert als belangenbehartiger van Joden, joodse belangen, joodse identiteit waar ook ter wereld. Ik geloof niet dat de mensen die zo tegen dat gebouw schreeuwden, vervuld waren van diepe Jodenhaat of zo. Maar snappen is niet hetzelfde als acceptabel vinden, en onbedoeld antisemitisme is ook antisemitisme. Ik heb mijn ergernis duidelijk proberen te maken, en ben erna doorgelopen, boos en ook enigszins verdrietig. Ik vond dit gedoe – hoogstwaarschijnlijk dus  een antisemitisch incident, minder kan ik er niet van maken – een smet op een verder in grote lijnen hele goede, fijne demonstratie.

Na nog een stukje lopen kwamen we bij het Centraal Station van Den Haag aan. Na een korte aarzeling – er liepen nog groepjes verder richting het vertrekpunt van de demonstratie – ben ik toch maar naar de trein gegaan, want het was mooi geweest. In beide betekenissen van het woord mooi.

Noot, aangebracht, 13 juli, 00.16 uur: in de hectiek van het schrijven had ik verzuimd de organisatoren te vermelden. Die staan er nu in, met link naar het persbericht. Deze mensen hebben hard gewerkt, verdienen daarvoor grote waardering en dienen daarom gewoon vermeld te worden. Bij deze alsnog gedaan. Excuus voor het aanvankelijke verzuim!

Peter Storm