ravotr

vrijdag 18 oktober 2013

Scholieren zijn afgelopen dag in Parijs aan het demonstreren geslagen uit woede tegen de deportatie van een vijftienjarige vrouwelijke medescholier, een Roma. Zij werd uitgezet nadat de asielaanvraag van haar gezin werd afgewezen. Ouders en andere gezinsleden zijn ook gedeporteerd. Ook een Armeense jongeman werd gedeporteerd, en ook dat droeg aan de boosheid bij.

De deportatie van Leonarda Dibrani , principieel al verwerpelijk, was ook nog eens opvallend lomp in de uitvoering ervan. Ze werd uit de bus gehaald nadat die terugkwam van een schoolexcursie. Haar medeleerlingen waren vlakbij, al is niet duidelijk of die de aanhouding ook werkelijk hebben kunnen zien. Hoe dan ook, medeleerlingen waren ontdaan, en gingen dus iets doen.

De deportatie staat niet op zichzelf. Het uitzetten van met name Roma, waarvan er 20.000 uit Bulgarije, Roemenië en delen van het voormalige Joegoslavië in Frankrijk zijn gaan wonen, leidt al eerder tot ophef. Volgens Amnesty zijn er dit jaar al 10.000 uit kampementen waar ze proberen te leven zijn gejaagd. Minister Valls heeft kortgeleden gezegd dat Roma weg moeten, omdat ze nu eenmaal niet integreren in Frankrijk. Opvallend en triest: juist deze anti-Roma-racist – en Socialist, jawel – ziet zijn populariteit groeien. Hert hypocriete is ook nog eens dat bij dit ‘gebrek aan integratie’ vaak wordt aangevoerd dat veel te weinig Roma naar school gaan. Hier gaat een Roma-meid naar school, en wat doet de staat? Die deporteert haar, naar Kosovo een land waarvan Leonarda de taal niet spreekt.

Andere politici, ook uit dezelfde regering, regeren soms anders. De minister van binnenlandse zaken verdedigde de deportatie van Leornarda, maar kondigde wel onderzoek aan naar de manier waarop. De premier zei zelfs dat Leonarda terug zou mogen komen als onderzoek zou uitwijzen dat de gang van zaken inderdaad niet deugdelijk was volgens de regels. Steun kreeg de deportatie vanuit de rechtse oppositie. Maar de parlementsvoorzitter zei dat enerzijds de wet moest worden gehandhaafd, anderzijds de principes van links hoog gehouden moesten worden. Hoe je dat kunt combineren als de wet tot deportatie leidt en de “principes van links” daar haaks op staan, legde ze niet uit.

Maar terwijl politici kletsten, kwamen jongeren dus in opstand. Duizenden scholieren, zoals ik al zei. Veel scholen – 14 volgens autoriteiten, 30 volgens een scholierenvakbond – hebben met het protest te maken. Bij sommigen wierpen scholieren barricades op. “Op een middelbare school in Parijs stapelden studenten blikken groene groenten op voor de ingang en hingen een spandoek op met ‘Onderwijs in gevaar’ ” Iedereen heeft recht op onderwijs, verblijfspapier of niet, zo onderstreepte ook de president van de Nationale Bond voor Middelbare Scholieren. Demonstranten riepen niet alleen op tot terugkeer van de gedeporteerden. Ze eisten ook het aftreden van de al genoemde minister van deportatie Valls. De protesterende jongeren geven met hun opstand een prachtige een les in weerbare onderlinge solidariteit tegen racistisch beleid.

Peter Storm