Het probleem heet bezetting


donderdag 9 juni 2016

Twee Palestijnse jonge mannen hebben in de Israëlische stad Tel Aviv vier mensen omgebracht en twee verwond. Politie verwondde vervolgens één van de twee en pakte allebei op. De aanslag, maar vooral de grootschalige collectieve bestraffing die de regering aan tienduizenden Palestijnen oplegt, laat boven alles weer eens zien welke gewelddadigheid de hele Israëlische koloniale bezettingspolitiek – en daarmee de staat Israël zelf – in zich draagt. Zolang deze koloniale bezetting voortduurt, zal ook het geweld voortduren.

De aanslag zelf is onverdedigbaar, maar zeer verklaarbaar. Onverdedigbaar: mensen lukraak doodschieten, enkel omdat ze tot de burgers van een land behoren waartegen je strijdt, is verkeerd. Het maakt de bezetting niet zwakker. En het speelt de krachten in de Israëlische staat en maatschappij in de kaart die steeds hardere repressie tegen de Palestijnen nastreven – tot en met massadeportatie, etnische zuivering en massamoord toe. Maar iedere afwijzing van dit soort aanvallen dient gepaard te gaan met totale oppositie tegen de kern van het systematische anti-Palestijnse beleid.waarmee de staat Israël zich al sinds haar oprichting mee overeind houdt. Want het is die bezetting die Palestijnen zodanig tergt dat ze – terecht – de wapens opnemen. En het is diezelfde bezetting die sommige van die Palestijnen, in uitizchtloze wanhoop, die wapens doet richten op burgers. Daar boos over worden zonder honderd keer zo boos te zijn over de bezetting die aan dit soort aanvallen ten grondslag ligt, deugt niet. Het kernprobleem is Israëlische koloniale bezetting, niet de Palestijnse aanslagen die daarop reageren..Een verkeerde reactie op een probleem op dezelfde lijn stellen met het probleem waartegen het een reactie is, getuigt van valse neutraliteit.

Intussen komt de Israëlische reactie  op de aanslag op gang. Het gezag heeft “alle reisvergunnvan Palestijnen voor Israël ingetrokken. Daardoor kunnen ruim 83.000 Palestijnen hun familie met Ramadan niet bezoeken.” Het excuus zal wel ‘veiligheid’ heten, de veiligheid van israélische burgers wel te verstaan, want de veiligheid van Palestijnen is sowieso geen Israëlisch beleidsdoel. Maar het is een onzin-excuus. Is de kans dat onder die 83.000 zich ‘terroristen’ bevinden die je dus op afstand moet houden ook maar iets wezenlijks veranderd vanwege de aanslagen? Misschien een heel klein beetje: er zijn twee mensen die kennelijk een aanslag pleegden minder. Die zijn immers na de aanslag opgepakt. De logica er achter is: elke Palestijn is een potentiële terrorist, dus is het afnemen van bewegingsvrijheid een legitieme reactie op een aanslag. Maar dat is dus de logica van de collectieve bestraffing van een hele bevolkingsgroep, systematische racistische discriminatie van staatswege, volstrekt in strijd met het principe dat iedereen onschuldig is en als zodanig dient te worden behandeld, tenzij het tegendeel overtuigend is bewezen. Een staat die er zich zo graag op laat voorstaan zich op democratische principes te baseren, kan die logica niet hanteren zonder te kijk te staan als hypocriet.

De bestraffing gaat nog verder: “Daarnaast zijn de werkvergunningen van 204 familieleden van de schutters ingetrokken.” Ook dat is het kwellen van mensen, niet eens om wat ze gedaan hebben maar puur op basis van tot welke groep ze behoren. Verwerpelijk en verachtelijk. En het voedt precies de frustratie waaruit nieuwe schutters zullen opstaan, nieuwe mensen die de de Israëlische bezetting met haar grootschalige onderdrukking zullen beantwoorden met daden van betrekkelijk kleinschalig geweld waarover dan weer grootschalige verontwaardiging kan losbreken bij mensen die kolonialisme okay vinden, maar verbaasd zijn als mensen zich ertegen verweren.. Laten we asjeblieft de verontwaardiging primair richten op de oorzaken van het conflict zelf: de Israëlische staat, gegrondvest met landroof, gehandhaafd met bezetting.

Hoe gewelddadig de staat Israël tegen Palestijnen optreedt, is makkelijk te illustreren. “In de eerste helft van 2016 hebben Palestijnse aanvallen 32 Israëli’s en tweee Amerikaanse bezoekers gedood. Israëlische troepen doodden minstens 196 Palestijnen”.  Dat is tekenend. Intussen houdt de staat Israël 7000 Palestijnen gevangen. Het aantal gevangen gehouden Palestijnen groeit jaar na jaar, en datzelfde geldt voor het aantal vastgezette Palestijnse kinderen: van 104 in 2011 tot 470 in 2015.  Ook dat is tekenend.

Een staat die zo bouwt op repressie van de oorspronkelijke bevolking op wiens grondgebied ze is gebouwd, heeft ieder recht om zich over welk soort van verzet tegen de staat dan ook te beklagen, al decennia geleden verloren. Hetzelfde geldt voor degenen die deze staat nog altijd in word en daad de hand boven het hoofd houden. Alleen wie om te beginnen de bezettingspolitiek zelf totaal en volledig afwijst, heeft enig recht van spreken om aanslagen die daar een reactie op vormen ook als verkeerd van de hand te wijzen. Nogmaals, het kernprobleem heet niet ‘terrorisme’. Het probleem heet bezetting.

Peter Storm

  1. #1 by Conan on 2016/06/11 - 14:00

    Wanneer is iets terrorisme en wanneer is het staatsinterventie ? Dat is het vervreemdende onderscheid tussen wat een staat doet en wat een organisatie doet. Als een imperialistische inval in een land dertigduizend burgers dood, dan is het een heldendaad, een verheffende daad van trots en heeft het te maken met onze vrijheid, of iets dergelijks. Een of andere hypocriet generaal zal pathetische toespraken houden bij nationale herdenkingen etc. Als een terrorist tien mensen dood, dan is dat laffe moord. Er klopt hier iets niet, wanneer iets anders heet, wanneer een gang een staat heet, die een institutie hanteert, strikte grenzen hanteert, is alles zogenaamd gerechtvaardigd. Dat wat in feite niets meer is dan een heel erg machtig crimineel kartel, met eigen rechtspraak etc, is in de volksmond de belichaming van onze vrijheid. Hier diep over nadenken leidt tot verwarring en vervreemding, maar nationalisme tempert juist het nadenken, nationalisme berust op hersenloosheid en blind conformisme. De nationalist redeneert niet, de nationalist voelt, de nationalist neemt aan, ervaart, met de nationalist kan dus ook niet gediscussieerd worden, net als dat met het religieuze persoon niet gediscussieerd kan worden, als zijn religieuze mensen nog consistenter, omdat zij toegeven dat ze ergens in geloven. De nationalist claimt dat zijn gelooft rationeel is.

    Dus is de misdaad van de palestijn correct ? Nee, dat het is het niet. De moord op een onschuldig persoon, vanuit chauvinistische motieven is nooit gerechtvaardigd, los van wie er in de onderdrukte positie verkeerd. Die manier van denken, het soort van de laatste zullen de eerste worden, is sowieso onhoudbaar en is wat grotendeels het geweld van Israël nog steeds gevoelsmatig rechtvaardigt bij veel mensen. De joden zijn slachtoffer geworden van extreem onrecht, al eeuwen lang heeft dit gespeelt, met de tweede wereldoorlog als een grotesk extreem. Maar dus is hun nationalisme en imperialisme gerechtvaardigd ? Zij waren de slachtoffers, dus zij waren goed, dus wij staan nu achter hen en als je niet achter hen staat, dan ben je tegen hen. Het slachtoffer heeft als het ware nog iets in te halen. Maar een moord tegen een onschuldig iemand, met chauvinistische motieven, is per definitie verwerpelijk. Palestijnen zijn de slachtoffers, dus zij zijn goed, dus wij staan onvoorwaardelijk achter hen, ook als ze bussen met schoolkinderen opblazen. Kinderen die nergens iets mee te maken hebben, het niet snappen, geen mening erover hebben en toevallig in Israël geboren zijn. Hetzelfde doet Israël, mensen op massale schaal uitmoorden, vanwege hun nationaliteit en laat nou juist dat nationalisme het grote perverse spook zijn in dit conflict

    Het feit dat ik Hollander ben, maakt niet dat ik Duitsers haat en van andere Hollanders hou. Waarschijnlijk mag ik je sowieso niet, los van of je Duits, Hollands, Armeens, of Grieks bent. Mensen doden op basis van hun afkomst, dat is een barbaars overblijfsel uit vroegere tijden en past niet meer bij de 21ste eeuw, het tijdperk van het internet, het next level tijdperk.

    Kortom begrijp ik de woede van palestijnen en begrijp ik het dat links zich met Palestina verbonden voelt ? Ja dat begrijp ik zeker, maar bedenk wel dat ook Palestina moorden heeft gepleegd die nooit te rechtvaardigen zijn. Het feit dat zij zeker leiden onder imperialistisch geweld, maakt hen nog geen helden, wel slachtoffers, maar nog geen helden. Daar waar onschuldige mensen worden gedood is niemand een held. Wel zal ik eerder het Palestijnse verzet aanmoedigen, dan dat ik blind achter Israël en de westerse media aan zal lopen, wat nog niet maakt dat ik de palestijnen per definitie omarm. We hebben gezien hoe minderheden een meerderheid kunnen worden en hoe de rollen omgedraaid worden. We hebben gezien hoe de onderdrukte klasse, de onderdrukkende klasse werd. Kortom, ja Palestina is in dit geval het slachtoffer, maar dat hoeft nog niet op onvoorwaardelijke loyaliteit te rekenen. Wel kunnen we de westerse media counteren met de echte feiten omtrent het geweld van Israël, niet om per se de Palestijnen te redden, maar meer om mensen uit hun naïeve toestand te halen.

  2. #2 by Hugo Endert on 2016/06/11 - 01:58

    Eens.

Comments are closed.