ravotr

dinsdag 3 mei 2016

Nederland verandert in hoog tempo in een onverbloemde racistische politiestaat. Nee, staatsracisme is niet nieuw. Nee, censuur en repressie tegen kritische geluiden zijn niet nieuw. Maar zowel het racisme als de repressie worden harder, en het gezag doet steeds minder moeite om dat racisme en die repressie nog te camoufleren. Steeds meer antiracistische uitingen vallen onder de hakbijl van justitie en politie. Intussen gaan racisten hun gang in woord en daad. En sommige racisten doen dat uit hoofde van hun functie, betaald uit belastingcenten. Ministers en Kamerleden die beleid maken om vluchtelingen te weren en/ of zo snel mogelijk uit te zetten. Politici die stemming maken tegen mensen uit moslimgemeenschappen. Racisten zijn het. Hilbert Nawijn is één van hen.

Dat laatste – Hilbert Nawijn is een racist – mag je dus ook al niet meer zeggen van Justitie’. Lennart Feijen ondervond dat. Ik citeer de NOS  : “Nawijn wilde in juni 2014 niet dat er een islamitische school in Zoetermeer zou komen. Na die gemeenteraadsvergadering schreef Feijen op Twitter: ‘discriminatie van een complete geloofsgemeenschap door de racist @lhn nawijn’ ”. Het Openbaar Ministerie (OM) klaagde Feijen daarvoor aan, een rechtbank kwam met vrijspraak, maar in hoger beroep veroordeelt het gerechtshof hem nu toch: een voorwaardelijke boete, en twee jaar proeftijd. Een misselijk vonnis, een schokkende uitspraak. Zelfs van degenen die Nawijn – wat mij betreft ten onrechte – geen racist vinden, mag je toch verwachten dat ze het recht van iemand die dat wel vindt en dat zegt, gewoon erkennen. Wie nu zwijgt en meegaat in de veroordeling van Feijen, staat straks weer een stukje zwakker als hij of zij zelf aan de beurt is om wegens een kritische mening door justitie aangevallen te worden.

De grenzen verschuiven op dat vlak steeds verder in het nadeel van de vrijheid om antiracist te zijn. In 2011 begon de langdurige justitiële campagne tegen Joke Kaviaar.  Politie pakte haar op, haalde haar site korte tijd offline, en startte een strafzaak wegens opruiing. Doelwit waren teksten van haar, gericht tegen het staatsgeweld en de vervolging van vkluchtelingen, teksten die tot actieve stellingname en stevige actie tegen dat beleid opriepen. Het OM kreeg van rechtbank en gerechtshof een veroordeling gedaan. Zo poogde justitie Joke Kaviaar haar kritische mond te snoeren. Griezelig. Maar Joke Kaviaar is geen landelijke bekendheid, geen wekelijkse gast bij De Wereld Draait Door, geen BN-er. Joke is activiste, publiciste en dichteres, slechts in vrij kleine kringen bekend. Iemand in de marge die haar nek uit steekt, neemt risico. Iemand die het zelfde doet maar zich in de mainstream bevindt, neemt aanzienlijk minder risico. Als Maarten van Rossem zou schrijven wat Joke Kaviaar schrijft, volgt er geen strafzaak maar extra media-aandacht voor de man. Wat justitie nu met Feijen doet is precies in dit opzicht een aanzienlijke verschuiving. Feijen bevindt zich als SP-gemeenteraadslid en dus officieel ‘politicus’ immers een stuk dichter bij die mainstream.

Inhoudelijk haalt het ‘vergrijp’ van Lennart Feijen het niet bij de ‘misdaad’ van Joke Kaviaar. Het gaat om een tweet, niet om een oproep tot harde of zelfs maar vriendelijke actie. Het is een kwalificatie die feitelijk juist is, en zelfs al was die kwalificatie onjuist: sinds wanneer is het verboden om in het politieke debat iemand een stempel op te drukken dat ten onrechte is? Is daar – langs officiële liberaal-democratische lijnen geredeneerd – niet het politieke debat voor, om dat recht te zetten? Daar hoort justitie helemaal niet tussen te komen, zo zal toch ook een liberaal kunnen snappen. Maar om zo liberaal te denken, moet je vandaag de dag al ‘extreem links’ zijn. Maar het is dus nog erger. Feijen sprak geen onwaarheid, maar gaf een mening, beknopt onderbouwd en wel. Feijen stond natuurlijk in zijn recht die mening te geven, en hij had ook nog eens doodgewoon gelijk. Nawijn is een racist.

Dat Feijen vanwege die uitspraak veroordeeld is, is niet alleen inhoudelijk schokkend. Feijen is geen publicist/ activist in het radicale actiewereldje. Feijen is gemeenteraadslid van een gevestigde politieke partij, de SP. Dat justitie zo iemand nu ook al aanpakt, vanwege een redelijk lieve tweet, is een uitbreiding van de repressie. Eerst kwamen ze voor Joke Kaviaar. Daarna kwamen ze voor iemand die verdacht werd van het plakken van een “Anarchistische Muurkrant”  met als koppen: “Weg met de politie en de staat – Leve de opstand”, een muurkrant waar netjes werd uitgelegd waarom opstand nodig was, en hoe je daarbij je gezicht kunt bedekken. De verdachte is intussen vrtijgelaten, kort na een lawaaidemonstratie uit solidariteit. Maar de zaak is niet van tafel. “Ook al is de arrestant op het moment op vrije voeten roepen wij iedereen op om de Anarchistische Muurkrant te verspreiden. Deze repressie kan alleen beantwoord worden door solidariteit door actie”, aldus een artikel op de website van Autonomen Den Haag.

En nu komt justitie dus weg met een veroordeling van een keurig SP-gemeenteraadslid. Ook een officiële positie als politicus biedt dus geen bescherming meer, iets dat aanhangers en kopstukken van de gevestigde linkse partijen zou moeten interesseren. Neemt Roemer het op voor zijn partijgenoot die doelwit van repressie is? Zo ja, dan is dat mij ontgaan. En waar zijn nu al die voorstanders van het vrije woord die in beweging komen als Erdogan een columniste laat opsluiten?

Wie het wel op dienen te nemen voor Lennart Feijen, net als voor de plakverdachte van de muurkrant horen op te nemen, net zoals voor Joke Kaviaar? Wij. Jij en ik, iedereen die de vrijheid en de solidariteit ter harte gaat, iedereen die haar of zijn stem tegen racisme en uitsluting wil verheffen en dus morgen zelf doelwit van justitie kan worden. Opkomen voor Joke Kaviaar, voor de plakverdachte van de muurkrant en nu voor Lennart Feijen is een zaak van solidariteit en tegelijk een kwestie van welbegrepen eigenbelang, van zelfverdediging. Morgen kun je immers zelf aan de beurt zijn , elke repressieve daad en gerechtelijke muilkorf-uitspraak schept weer een nieuw beklemmend precedent.

En hoe uiten we die solidariteit, hoe oefenen we die zelfverdediging uit? Niet te defensief, graag. Schande spreken van de veroordeling van Feijen, het Openbaar Ministerie en het gerechtshof aan de schandpaal nagelen wegens censuur en het in bescherming nemen van een racist, is nodig. Maar ik ben voor de aanval, niet voor een defensieve opstelling. Als we willen dat justitie antiracistische kritiek niet meer als strafbare feiten kan behandelen, laten we dan zoveel van dit soort strafbare feiten reproduceren en zelf voortbrengen dat politie, justitie en rechtbanken er in verzuipen. Een verbod dat op grote schaal welbewust wordt overtreden, is steeds moeilijker meer te handhaven en verliest daarmee haar kracht.

Als de uitspraak dat Nawijn een racist is, volgens OM en gerechtshof een strafbaar feit inhoudt, laten we dan des te luider en in des te grote aantallen zeggen, schrijven en anderszins wereldkundig maken: Hilbrand Nawijn is een racist. OM en rechters die dit tot strafbaar feit bestempelen, maken deel uit van een netwerk van intimidatie en staatsgeweld, wat op zich al criminele activiteiten zijn. Ik zeg: oprollen, dat criminele netwerk. En die voorwaardelijke boete dient natuurlijk naar dezelfde papierversnipperaar te worden verwezen als enigerlei aanklacht tegen de plakverdachte en als de veroordeling van Joke Kaviaar.

Peter Storm