ravotr

donderdag 15 oktober 2015

Onderstaande column is eerder vandaag al verschenen op de website van de Autonomen Den Haag.

Satire alert

Hoeveel kost een autochtone Nederlander eigenlijk? Die vraag dringt zich op nu het overal gaat over de kosten die de komst van vluchtelingen met zich meebrengt. Die vraag heeft immers pas zin als je het kunt vergelijken met de kosten van de mensen die hier al wonen. Een kort overzicht zal laten zien dat vooral autochtone Nederlanders veel en veel meer kosten met zich meebrengen dan al die vluchtelingen bij elkaar. Het onevenredige beslag dat Nederlanders op de openbare middelen leggen, is een maatschappelijk vraagstuk dat veel meer aandacht verdient dan het doorgaans krijgt.

Waaruit bestaan die kosten? Ga maar na. Al die Nederlanders moeten gezond worden gehouden dan wel worden genezen als ze ziek zijn. Daarvoor dient de gezondheidszorg, een sector die peperduur is geworden. Onderzoek wijst keer op keer uit dat vooral autochtone Nederlanders de weg naar de huisarts, het ziekenhuis en niet te vergeten de plastische chirurgiekliniek maar al te goed weten te vinden. Dat drijft de kosten op, zodat er voor vluchtelingen slechts de meest karige zorg overblijft . Het is dan ook zaak dat er aan de tsunami van Nederlanders in de wachtkamers van ziekenhuizen en huisartsenposten een eind wordt gemaakt.

Iets dergelijks geldt voor het onderwijs. Bijna al die scholen en universiteiten zijn voor Nederlanders gebouwd en worden door Nederlandse kinderen gebruikt, met alle rampzalige gevolgen voor de begroting die dat met zich meebrengt. Huisvesting: wie wonen er in al die appartementen, die woonblokken maar ook die villa’s? Zelden vluchtelingen. Hoe beter de accommodatie, hoe witter doorgaans de bewoners. Al die woningen moeten worden gebouwd, tegen aanzienlijke sommen geld. In de bouw zie je nog wel eens mensen van niet-Nederlandse afkomst. In de gebouwde woningen veel minder, vooral waar het de meer riante woningen betreft. Het beslag dat Nederlanders leggen, niet alleen op de financiën maar ook op de toch al schaarse groene ruimte in het land, is aanzienlijk. Het gaat wat te ver om te zeggen: vol is vol. Maar de grenzen zijn toch vrijwel bereikt.

Wat geldt voor onderwijs en huisvesting geldt natuurlijk ook voor het vervoer. Nederlanders rijden auto, en al die auto ś hebben wegen nodig. Steeds meer wegen, aangelegd tegen hoge kosten, onderhouden tegen hoge kosten, keer op keer uitgebreid tegen hoge kosten. Naast Nederlanders tijden er ook wel toeristen uit andere landen. Maar die brengen geld in het laatje van de Nederlandse middenstand, ze drukken niet op de begroting van onderwijs en huisvesting, en ze gaan weer weg. Vooral dat laatste onderscheidt ze van de Nederlanders.

Wie zie je nadrukkelijk niet of nauwelijks op de Nederlandse wegen? Vluchtelingen. Die beschikken niet over auto’s, en krijgen in het huidige politieke klimaat waarschijnlijk zelfs amper een lift. De kosten die worden gemaakt voor het autoverkeer komen in onevenredige mate ten goede aan Nederlanders. Het is een vorm van bevoorrechting waar veel te weinig over wordt nagedacht. Migranten en vluchtelingen mogen blij zijn met een staanplaats in bus of trein, of zich op krakkemikkige fietsen voortbewegen. Maar ‘s Heeren Wegen zijn voor de Nederlanders.

Leveren al die Nederlanders dan niets op? Ze werken toch veelal, en leveren daarmee toch hun bijdrage? Dat klopt maar zeer ten dele. Veel Nederlanders verrichten geen betaald werk, maar maken wel aanspraak op de voorzieningen. Neem ouderen, allang gepensioneerd, maar ze gaan onverdroten verder met het claimen van zorg. Neem kinderen die nog niet op de arbeidsmarkt zijn maar wel aanspraak maken op kostbare onderwijsvoorzieningen. Het beeld van de hardwerkende Nederlander vereist grondige bijstelling. In de praktijk zijn het trouwens heel vaan mensen van niet-Nederlandse herkomst die het zware werk doen. Een blik in de horeca, de schoonmaak maar ook de bouw maakt dat wel duidelijk. En wie gaan er vervolgens uit eten, maken gebruik van schoongemaakte gebouwen of wonen in de gebouwde huizen? Precies. Niet uitsluitend Nederlanders, dat zou ongenuanceerd zijn, en we moeten voorkomen dat we met grove generalisaties de goeden onder de kwaden laten lijden. Maar de oververtegenwoordiging van Nederlanders in het gebruik van genoemde voorzieningen is onmiskenbaar. Wegkijken uit politieke correctheid is niet langer een optie

De conclusie is onontkoombaar: Nederlanders zijn te duur, Nederland kan zich al die Nederlanders niet langer permitteren. Het wordt dan ook tijd om de grenzen te openen, zodat al die dure Nederlanders tot vertrek kunnen worden aangemoedigd en vluchtelingen een passend welkom kunnen krijgen.

Peter Storm