ravotr

vrijdag 26 september 2014

De eis aan moslims om ‘afstand te nemen’ van IS nemen is één van de vormen de die de oorlogspropaganda in Nederland heeft aangenomen. Een andere vorm is klassieke bangmakerij. Het tweede deel van een korte serie rond Nederlands oorlogsdeelname.

De kans dat IS-mensen op Obama ‘s luchtaanvallen reageren met aanslagen op mensen uit landen die met die luchtaanvallen meedoen, is er. Dat Nederland de VS gaat helpen met straaljagers, vergroot de kans op aanslagen tegen willekeurige Nederlanders. Maar zo werken dit soort groepen: met vrij willekeurig geweld tegen burgers uit landen waarmee ze ruzie hebben. Je kunt dat schandelijk vinden, en dat is het ook: voor het doden van willekeurige mensen bestaat geen rechtvaardiging. In het vaststellen van de samenhang tussen Nederlandse deelname aan luchtaanvallen enerzijds, het risico van aanslagen tegen mensen en objecten in Nederland anderzijds, zit geen rechtvaardiging van aanslagen. Maar de samenhang is er, en ze is in termen van dit conflict vrij logisch. Ook uit dat oogpunt is de Nederlandse oorlogsdeelname dus griezelig: het is mensen blootstellen aan extra gevaar.

Die grotere kans op aanslagen – in Nederland en andere oorlogslanden – wordt natuurlijk behendig aangegrepen om het gevoel van onveiligheid waar de oorlogsstemming die op parasiteert aan te wakkeren. Gisteren al is er een heuse terreurdreiging gemeld. De klunzige argumentatie is onthutsend. De NRC vertelt, overigens zonder op de klunzigheid te wijzen. Laten we eens kijken.

“Islamitische Staat zou aanslagen beramen op de metrostelsels van Parijs en de Verenigde Staten.” Zo zo, en wie zegt dat? “Dat hebben vandaag in Irak gevangen genomen IS strijders verteld aan inlichtingendiensten aldaar.” Ha. Ha. Ha. Om te beginnen is het al nieuws dat het Iraakse leger er in slaagt om IS-mensen gevangen te nemen. In juni was hetzelfde leger nog vooral bezig met heel hard wegrennen als IS er aan kwam. Na dat wegrennen volgden dan Iraakse luchtaanvallen op steden waar IS zat, met tal van burgerslachtoffers. Van het vangen van IS-lui door Iraakse soldaten geen spoor. Nu opeens wel…

En die gevangenen hebben aan “inlichtingendiensten aldaar” verteld dat er aanslagen worden voorbereid? Ik kan wel raden hoe dat er uitgezien heeft. Agenten van de Iraakse geheime dienst, mogelijk terzijde gestaan door Amerikaanse ‘adviseurs’, hebben echte of vermeende IS-gevangenen net zo lang geslagen, met waterboarding behandeld, brandende voorwerpen tegen hun voeten gehouden en meer van dat fraais, tot sommigen van hen een verhaal hebben verteld om hun ondervragers aan ‘info’ te helpen zodat de martelingen stopten. Onder druk van foltering wordt de kans op, laten we zeggen ‘sociaal wenselijke’, antwoorden best groot. Misschien was zelfs de angst voor foltering al voldoende.

Weet ik zeker dat het zo is gegaan? Natuurlijk niet. Maar de staat van dienst van Irak, haar leger en haar veiligheidsapparaat maakt zoiets best aannemelijk. Amnesty International schreef in een “Open brief aan Iraks nieuwe eerste minister”, gedateerd 19 september 2014, onder meer: “Duizenden mensen zijn vastgezet zonder aanklacht of proces; velen zijn vastgehouden voor weken of maanden, maar sommigen zijn jaren vastgehouden. De meesten van de arrestanten zijn Soennitische Irakezen, gearresteerd op verdenking dat ze lid zijn van of sympathiseren met gewapende Soenni-groepen die vechten tegen de regering. Echtgenotes en vrouwelijke verwanten van gezochte verdachten zijn eveneens slachtoffer van willekeurige detentie en en dreigementen”.

Gevangenen worden met grof geweld behandeld: “Marteling en andere vormen van slechte behandeling van gevangenen zijn wijdverspreid in gevangenis en detentiecentra in Irak, vooral in degenen die gecontroleerd worden door de Ministeries van Binnenlandse Zaken en Defensie. Foltering en andere soorten van slechte behandeling worden gebruikt tijdens ondervragingen om ‘bekentenissen’ los te krijgen…”

Verder citeren is niet echt nodig, is het wel? En dit is dus het Iraakse bewind waaraan Nederland met F 16s steun gaat verlenen. Dit is dus het Iraakse bewind wiens soldaten nu ook Nederlandse militairen als ‘adviseurs’ naast zich krijgt. Nederland betoont zich aldus een bondgenoot van dictatuur en onderdrukking. Wat mij betreft is dat dus alweer een argument om tegen die oorlogsdeelname te zijn. Je bestrijdt geen terrorisme met staatsterreur, tenminste niet als je wil dat de zaken er beter op worden voor de bevolking.

En het idee dat we een door gevangen IS-strijders aan Iraakse en/of Amerikaanse veiligheidsdiensten verteld verhaal zomaar kunnen geloven, is belachelijk. Daar komt nog bij dat IS-lui nogal graag angst en paniek zaaien. Dat het gewoon gaat om opschepperij door enorme terreurplannen te bedenken en aan hun ondervragers te vertellen is zeer wel denkbaar. De NRC citeert verderop in haar eerder aangehaalde artikel wel persbureau Reuters dat zegt dat er “geen bewijs” is voor de aanslagplannen. Maar intussen worden ze wel in alle ernst en op gealarmeerde toon in het rond gestrooid. Zo verspreid de angst zich.

En het is win-win voor de oorlogspartij! Komt er geen aanslag, dan hoor je ze al: zie je hoe goed onze waakzaamheid heeft gewerkt? Komt er wel een aanslag, dan hoor je ze: zie je wel hoe gevaarlijk IS is? Zo werkt de oorlogspychose. Hoe trekken we de stekker uit deze gevaarlijke onzin?

Peter Storm