ravotr

woensdag 10 september 2014

We worden bestuurd door dieven We worden bestuurd door mensen die in hun functie geen enkele achting en respect verdienen. We worden bestuurd door mensen die geen enkele reden hebben om níét bot, onhoffelijk en grof bejegend te worden door degenen wiens levens ze met hun beleid bederven. Dat soort gedachten flitsen door me heen bij het lezen over het zoveelste voorbeeld van beroving door bestuurders: het inpikken van pensioengeld van mensen die recht hebben op bijstand. Plaats-delict: Enschede. Vermoedelijke daders: het gemeentebestuur. Slachtoffers van de dreiging: bijstandsgerechtigden. Nee, dit is geen parodie of satire. Nu even niet.

Wat is het geval? Welnu, de gemeente Enschede is arm. Dat heeft te maken met een conflict over het geschatte aantal baanlozen. Twaalf procent, zegt de landelijke overheid. Achttien procent, zegt Enschede. Die gemeente betaalt de bijstand voor baanlozen nadat hun WW-recht is afgelopen, maar krijgt daar geld voor dat op basis van die lagere landelijke schatting is toegekend. Resultaat: een tekort. Zo interpreteer ik althans de zinsnede: “Enschede zegt het slachtoffer te zijn van Haagse rekensommen. De Rijksoverheid gaat uit van een werkloosheidspercentage van 12 procent in Enschede, maar de gemeente zegt dat het 18 procent is.”

Dus bedacht men in Enschede daar een list, of beter gezegd men organiseerde een overval om mensen die beslist armer zijn dan de gemeente, met of zonder Haagse rekenfouten. Mensen krijgen, als het aan gemeentebestuurders ligt, pas een bijstandsuitkering “nadat ze ook hun extra gespaarde pensioen hebben opgemaakt”. Tot nu toe is het zo dat bijstandsgerechtigden wel eventueel spaargeld moeten opmaken, maar niet het spaargeld dat in een pensioenregeling is gestoken. Nu wordt dus voorgesteld dat te veranderen. Aanstaande bejaarden worden dus beroofd van een stuk pensioen, als het aan de gemeente ligt. De reguliere, verplicht opgebouwde pensioenen blijven nog buiten beschouwing. Maar wie is er gerust op dat dit zo blijft als het precedent dat gemeenten pensioengeld in mogen pikken – daar komt het niet-betalen van bijstand aan wie daar bij gebrek aan inkomen recht op heeft op neer! – voet aan de grond heeft gekregen?

Zelfs mevrouw Klijnsma, staatssecretaris van sociaal verpakte hardvochtigheid, is niet zo blij. Logisch, zij kwam zelf eerder in het nieuws met een oproep aan mensen om zelf voor extra pensioen – hetzij spaarcenten, hetzij de opbrengst van een moestuin – te zorgen omdat reguliere pensioenregelingen niet te handhaven zouden zijn op den duur. Weliswaar vond ze die uitspraak over de moestuin zelf achteraf “niet handig”, maar dat was toen er herrie over kwam, ook binnen haar eigen PvdA .

Als mensen zelf pensioen gaan regelen, maar ze moeten dat al ruim voor de pensioengerechtigde leeftijd opmaken om bijstandsuitgaven uit te sparen, dan zal dat de motivatie om zelf te sparen voor als je de pensioenleeftijd hebt bereikt bepaald niet bevorderen. Zo zien we hoe twee methoden, ingegeven door dezelfde logica om mensen zelf op te laten draaien voor hun beetje sociale zekerheid, elkaar onderling bijten. Roofdieren happen niet enkel naar hun prooi, maar ook wel eens naar elkaar. Overigens heeft dat happen bij andere roofdieren dan staatssecretarissen en wethouders tenminste nog legitieme redenen.

Het is allang tijd dat wij bestuurders als deze en hun frontsoldaten achter de loketten bejegenen met kille vijandigheid. Dat sluit functionele beleefdheid niet uit, maar dat doen we dan niet uit welwillendheid of respect voor hun werk. Als wij beleefd zijn naar de sociale dienst, naar ambtenaren op burgerzaken, naar wethouders en ministers, dan is dat niet omdat zij recht hebben op een nette behandeling, maar hooguit omdat wij ons niet tot hun niveau wensen te verlagen, en omdat we praktische mensen zijn en we onze eigen glazen liever niet ingooien door de andere kant een excuus te geven om security en smeris op ons los te laten.

Verdient die wethouder in Enschede die met het onzalige pensioenpikplan komt een paar klappen in zijn gezicht van boze bijstandsgerechtigden? Jazeker. Gelukkig krijgen mensen niet altijd wat ze verdienen. Gelukkig hebben we, naast woede, ook nog wat verstand om in de strijd tegen dit soort beleid te gooien. Maar ik heb nu al geen zin om ‘afstand te nemen’ van wie haar of zijn woede tegenover dit soort bestuurders op een ruwe manier laat gelden.

Peter Storm