dinsdag 19 november 2013
De gemeente Den Haag gaat een kwart miljoen euro uitgeven aan de invoering van een ander logo. De ooievaar die vliegt wordt vervangen door een ooievaar met twee leeuwen ernaast op een gele achtergrond. Met de verandering keert de stad terug naar een vroeger logo. “Het enige verschil (…) is het stadsmotto dat Den Haag sinds vorig jaar heeft: Vrede en Recht”. Ja, datstaat er echt. De stad den Haag heet als motto: Vrede en Recht. Je moet maar durven.
Over die vrede ga ik het niet eens uitgebreid hebben, het zal wel te maken hebben met Vredespaleis en Strafhof, het soort van instellingen waarmee vijandige dictators en mensenrechtenschenders in diskrediet gebracht worden, terwijl bevriende dictators en mensenrechtenschenders uit de wind wordt gehouden. Milosevic aangeklaagd en opgesloten, Drone-Obama echter niet. Dat werk. Mag ik voor die vrede bedanken? Niet? Ik doe het toch.
Maar dan dat andere mooie woord, “recht”. Haha. Hahaha. Recht voor Rishi, die jongen van 17 jaar die door de Haagse politie bij Holland Spoor werd doodgeschoten? Hij bleek ongewapend. Recht voor degenen die Rushi met een korte plechtigheid wilden herdenken, waarna 18 van de 25 mensen werden opgepakt door de spoorwegpolitie? Eén van hen is zelfs in elkaar geslagen. Waar was het recht op Hollands Spoor?
En waar was het recht voor vluchtelingen die langdurig actievoerden met een actiekamp op de Koekamp? Dat kamp werd in december vorig jaar ontruimd, in dezelfde maand dat de Haagse politie Rishi afmaakte. De ontruiming ging volgens deelnemers aan de actie “agressief en lomp”. Waar was het recht op die Koekamp?
En waar is het recht, al die keren dat de Haagse politie actievoerders aanvalt, arresteert, aftuigt? Waar was vorige het recht op het Plein, waar ME-ers drie mensen gewelddadig arresteerden en diverse mensen flink toetakelden met hun knuppels? Die mensen voerden lawaai-actie tegen de ontmoeting tussen twee kopstukken van uiterst rechts, een zekere Le Pen en een zekere Wilders. Ze – we, ik was erbij – sloegen op pannen bliezen op toeters en fluiten, droegen spandoeken en borden, en ja, we zeiden onvriendelijke dingen en maakten onaardige gevaren tegen de provocerend opgestelde agenten in ME-linie die daar nadrukkelijk om vroegen. De onverhoedse aanval zette het knusse samenzijn van de twee racistische kopstukken kracht bij. Vrede en recht? Vrede tussen rechts, agressie tegen degenen die daartegen protesteren! Waar was het recht op het Plein?
En waar is het recht voor zwarte mensen in de Schilderswijk? Waar is hun recht als ze door het politiegeweld in en om bureau De Heemstraat? Daar gaan politieagenten “zich te buiten aan bovenmatig geweld tegen allochtonen. Daarnaast heerst er een sfeer van intimidatie en racisme in dat deel van het Haagse politiekorps” , aldus een reportage van Omroep West van 16 oktober 2013. Waar is het recht op de Heemstraat?
De gemeente Den Haag, haar politie, haar gezagsdragers waaronder de Haagse Putin, burgemeester Van Aartsen met nadruk genoemd mag worden, mogen wel eens een lesje krijgen. In het Engels heet dat lesje: No justice, no peace, f*ck the police”. Dat laatste onderdeel laat ik graag vallen, ik vind dat we qua partnerkeus nog wel enige smaak in acht mogen nemen.
Maar “No Justice, No Peace!” geldt in alle talen, ook in het Nederlands. Geen recht voor ons? Dan ook geen vrede voor jullie, agenten en andere gezagsdragers. Dat onze snerpende fluitjes nog maar lang en hinderlijk in jullie oren mogen klinken. Dat onze onaardige gebaren maar op jullie netvlies mogen blijven, in jullie geheugen blijven hangen en jullie dromen onaangenaam mogen maken. Is dat opruiing? Prima. Jullie vragen erom.
Peter Storm