ravotr

dinsdag 28 mei 2013

De Griekse regeringscoalitie heeft beraadslaagd over maatregelen tegen het om zich heen grijpende geweld tegen migranten. De sociaaldemocratische PASOK, één van de partijen, wil wetgeving. De andere grote regeringspartij, de conservatieve Nieuwe democratie, acht bestaande wetgeving voldoende. Nu overweegt PASOK om samen met de derde regeringspartij Democratisch Links en oppositiepartij Syriza een meerderheid voor zo’n wet te zoeken. Misschien zijn er progressieve mensen die zo’n wet een goed idee vinden. Ik niet. De wet is net zo goed reactionair als de reactionaire afwijzing ervan door Nieuwe Democratie.

Laten we met dat laatste beginnen: de pretentie van die conservatieve partij dat “bestaande wetten voldoende (zijn)”. Dat is bespottelijk, tenzij je het terroriseren van migranten niet zo ‘n probleem vindt. De realiteit van straatterreur tegen migranten laat zien hoe weinig bescherming zij genieten van de staat, hoeveel ze kuist van die staat te duchten hebben. Op 23 oktober 2012 schreef de NRC: “Het aantal racistische geweldsincidenten in Griekenland heeft een ‘alarmerend’ niveau bereikt. Daarvoor waarschuwt de VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR vanavond in een rapport.” dat rapport maakt melding van “87 racistische geweldsincidenten”. Waarschijnlijk zijn er meer aanvallen op migranten geweest, want lang niet alles wordt gerapporteerd. Geen één dader was gepakt. Bij veel van het geweld zijn aanhangers van Gouden Dageraad betrokken. “Javied Aslam, hoofd van de organisatie Pakistaanse Gemeenschap in Griekenland, schat dat ongeveer 400 Pakistanen de afgelopen acht maanden zijn aangevallen door aanhangers van Gouden Dageraad”, aldus een Reuters-achtergrondstuk van 12 november 2012. Niets wijst erop dat het er sindsdien veel beter op is geworden. Wie vindt dat “bestaande wetten voldoende” zijn, vindt het kennelijk niet echt een probleem dat er 400 Pakistanen door nazi’s aangevallen zijn in acht maanden tijd.

“We hebben een internationale verplichting om alomvattende wetgeving te hebben tegen pro-Nazi en gewelddadig racistisch gedrag…Omdat Griekenland een groepering heeft die onbeschaamd nazi is en in essentie daden organiseert die de wet breken.” Aldus Evangelos Venizelos, aanvoerder van PASOK. De ‘groepering’ waar hij op doelt is overduidelijk Gouden Dageraad, en de typering daarvan als nazi-groepering is juist. Een analyse van het gedachtengoed van de partij zoals die te lezen is op het revolutionaire antifascistische weblog Three Way Fight, maakt dat duidelijk. Extreem nationalisme, gekoppeld aan racisme, minachting voor democratie, het zoeken naar complotten waarin marxisten en internationale kapitalisten samenspannen tegen het Griekse volk, door immigranten het land in te loodsen om enerzijds kapitalisten goedkope arbeidskrachten te leveren, anderzijds marxisten te helpen in hun ondermijning van alles wat zuiver Grieks is, een vermeend complot waarin welhaast vanzelfsprekend een joodse rol niet ontbreekt – autoritarisme racisme, nationalisme en antisemitisme, één en ander uitgedragen door een combinatie van knokploeggeweld en electoraal/ parlementaire activiteit… de overeenkomsten et de NSDAP in Duitsland 1928-1933 zijn onmiskenbaar.

Maar is daarmee het PASOK-pleidooi voor wetgeving aannemelijk en verstandig? In de eerste plaats heeft het iets absurds. Het aanvallen, met messen verwonden of doodsteken van mensen – migrant of niet – mag nu officieel ook al niet. Het samenspannen om dat voor te bereiden evenmin. Als een radicale groep geweld gebruikt tegen politieagenten, of dat zelfs maar overweegt, dan is de Griekse staat er als de kippen bij om leden van die groep op te pakken en te mishandelen. Van een tekort aan wetgeving is er dan geen sprake, de staat doet dan wat ze noodzakelijk vindt: repressief optreden. Het is verwerpelijke repressie, uiteraard. Maar het punt dat ik hier maak is dat de Griekse staat helemaal geen extra wetten nodig heeft om te doen wat ze nodig vindt. Als de Griekse staat werkelijk immigranten wilde beschermen en Gouden Dageraad-knokploegen wilde uitschakelen, dan dééd de Griekse staat dat gewoon. Dan vielen dezelfde griezelige politieteams die nu kraakpanden en anarchistische infocentra binnenvielen en radicalen arresteerden, ook welkantoren van de Gouden Dageraad binnen om hetzelfde te doen. Dan dook de politie wel op als nazi-knokploegen migranten terroriseerden. En als antifascisten migranten probeerden te verdedigen met strijdbare patrouilles, had de politie die patrouilles kunnen helpen tegen de fascisten. In werkelijkheid, toen zoiets zich in oktober 2012 voordeed, pakte de politie juist de antifascisten op. Kort daarop kwamen ze uit de cel. Ze vertelden dat ze zwaar waren mishandeld, in feite gemarteld. Anders gezegd: de staat helpt liever de fascisten tegen migranten en tegen antifascisten. De staat doet wat de staat wil, heeft hetzij voldoende juridische dekking ervoor, of doet haar ding anders zonder die dekking. Dat de staat niet optreedt tegen nazi’s. , is omdat de staat dat niet wil. Niet omdat ze dat juridisch niet kan. Het pleidooi van PASOK is alleen al daarom een tikje absurd.

Het gaat verder dan dit. Staat en Gouden Dageraad weliswaar opereren verschillend, maar wel in dezelfde richting. De Gouden Dageraad oefent onofficiële, irreguliere straatterreur uit. De staat opereert volgens regels en procedures, maar niet minder racistisch en niet minder terroristisch. In dezelfde tijd dat de Gouden Dageraad meer aandacht trok met haar staatsgeweld, berichtten media ook ook over mensenjacht door de politie. Tienduizenden mensen zijn gecontroleerd om hun papieren te controleren, ettelijke duizenden daadwerkelijk opgepakt, in een klopjacht op ‘illegalen’, mensen zonder verblijfspapieren. Wie wordt aangehouden gaat naar een detentiecentrum, op weg naar deportatie. De asielprocedure is trouwens ook ijzingwekkend. Eens in de week kunnen asielzoekers zich melden bij een daartoe aangewezen politiebureau. Daar worden dan per dag 20 aanvragen in behandeling genomen. De rest kan een week later terugkomen. NGO’s en dergelijke maken melding van politiegeweld tegen de wachtende vluchtelingen.

De staat doet dus met razzia’s, intimidatie van vluchtelingen, opsluiting en deportatie iets soortgelijks als wat Gouden Dageraad doet met hatelijke demagogie en grof, moorddadig straatgeweld: de niet-Griekse bevolking terroriseren, uitsluiten en helpen verdrijven. Staat en fascisme vallen niet samen, maar ze overlappen nadrukkelijk wel. Tegen deze achtergrond is het hoge aantal politiemensen dat bij verkiezingen op de Gouden Dageraad stemde, net vreemd. En van de 87 door de UNHCR genoemde “racistische geweldsincidenten” kennen sommigen betrokkenheid van de politie. De UNHCR: “Er is een onderscheiden categorie van 15 incidenten waar politie en racistisch geweld gekoppeld zijn. Deze incidenten betreffen officieren van dienst die hun toevlucht nemen tot illegale daden eb gewelddadige praktijken terwijl ze routinecontroles doen. Er zijn ook voorbeelden waar mensen naar politiebureaus zijn gebracht, opgesloten en een paar uur mishandeld werden, en gevallen waarin juridische documenten vernietigd werden tijdens deze operaties.” De politie slaat je in elkaar en verbrandt je paspoort, mocht je dat hebben, daar komt het zo’n beetje op neer.

De staat is dus medeplichtig aan het nazi-geweld, en aanjager van het racisme tegen immigranten waar de nazi’s zulk politiek garen bij spinnen dat ze een machtsfactor zijn geworden. Maar zelfs al zou de staat, met steviger wetgeving en bijvoorbeeld een verbod op de Gouden Dageraad, zich als officiële antifascist zou opstellen, dan nog mag je je heel sterk afvragen of je daar blij mee moet wezen. Zo is er de vermoedelijke reden dat de staat steviger wetgeving tegen nazi’s doorvoert, zoals PASOK bepleit. Het conflict gaat over bevoegdheden, over wie wat mag doen. Het is niet dat PASOK bezwaar heeft tegen het terroriseren van immigranten. Onder PASOK-leiding deed en doet de regering dat immers zelf, en met overgave. Het is veel eerder dat PASOK wil dat de staat deze rol speelt, en er het monopolie op heeft. Onofficieel racistisch geweld raakt weliswaar dezelfde mensen als officieel staatsgeweld tegen migranten. Maar het ondermijnt de greep van de staat op de straat, en dat kan geen enkele regering zomaar dulden. PASOK zegt met haar pleidooi in feite: niet Gouden Dageraad, maar alleen de politie, heeft het recht om migranten gewelddadig te bejegenen. PASOK bestrijdt zo dus niet het racisme, maar enkel de onofficiële, niet-gereguleerde variant ervan.

Daarbij kan ook meespelen dat die variant – het nazisme van de Gouden Dageraad – zich niet alleen tegen migranten richt. Het doelwit van nazi’s is vooral ook de arbeidersbeweging in de breedste zin van het woord, dus ook alle partijen die daar ook maar de vaagste connectie mee hebben. Grijpt de Gouden Dageraad de macht, dan gaan communisten en anarchisten de cel in, maar sociaaldemocraten eveneens. Grijpt Gouden Dageraad de macht, dan is niet alleen de carrière, maar ook de vrijheid en het leven van PASOK-chef Venizelos in gevaar. Dat hij nu stelling neemt tegen Gouden Dageraad en om wetgeving tegen nazi’s roept, heeft met sympathie voor door hem eveneens vertrapte immigranten niets te maken. Het is gewoon welbegrepen eigenbelang.

Maar dan nog verdienen PASOK s pogingen om het fascisme langs juridisch-politionele wijze te bestrijden geen sympathie en geen steun. Zoveel het irreguliere fascisme ermee verzwakt wordt, zoveel wordt de staat versterkt. Zo blijft ons de irreguliere politiestaat met paramilitaire organisaties en knokploegterreur ons bespaard – om ruimte te bewaren voor de reguliere racistische bureaucratische politiestaat met democratische aankleding, onder sociaaldemocratisch medebestuur en met een officieel antiracistisch tintje. Zo’n reguliere politiestaat zou dan, door de nazi’s eronder te houden, ook nog extra legitimiteit krijgen om ‘links-extremisme’ met soortgelijke repressie aan te pakken, voor zover ze dat al niet doet. Wel zo evenwichtig, nietwaar?! Wellicht onder het motto: wij bestrijden de nazi’s wel, aan antifascisme vanuit de bevolking is geen behoefte… Het is een politiek die de solidariteit van onderop, van arbeiders, van en met migranten, van de gehele brede onderkant, op een andere manier wurgt dan een nazi- regime dat doet. Maar kiezen tussen verschillende wurggrepen is toch niet de taak van radicalen, revolutionairen, anarchisten of hoe we ons maar mogen aanduiden?

De taak van revolutionairen is een andere. Nodig is het opbouwen van effectieve strijd tegen de verarming-vanwege-bezuiniging die migranten én veel Griekse arbeiders de verpaupering in jaagt, een verpaupering die teveel Grieken zo wanhopig maakt dat ze vatbaar zijn voor het racistische appel dat zowel nazi’s als gevestigde politici, ieder op eigen wijze, op mensen doen. Zeker zo nodig is directe actie en zelfverdediging, tegen de nazi’s van Gouden Dageraad én tegen de razzia-politie. Daarnaast noodzakelijk: afwijzing van de hele anti-immigratiepolitiek haar deportaties, straatcontroles, arrestaties en opsluitingen. En dat geldt trouwens niet bepaald voor Griekenland alleen.

Peter Storm