ravotr

zondag 9 december 2012

Het is in Den Haag nu ook al verboden om je door een politieagent doodgeschoten vriend of familielid of gewoon medebewoner van deze planeet – te herdenken buiten nauwkeurig door politie toegestane tijd. Dat bleek vandaag op Hollands Spoor. Ik kreeg het nieuws tamelijk rechtstreeks, via telefoon van een aanwezige, en heb het op Indymedia gegooid waar via de commentaren verder nieuws erover loskwam.. Intussen is er in de media enige aandacht. Te weinig aandacht, te weinig woede en betrokkenheid. Dat moet veranderen.

Vorige week zaterdagochtend schoot een politieagent Rishi, een jongen van 17 jaar, dood op Hollands Spoor. De jongen bleek ongewapend, hij deed alleen niet de handen omhoog toen de politie dat eiste. Zoiets. En daar staat dus de doodstraf op in Den Haag, zonder dat daar een rechter aan te pas komt. Op 1 december demonstreerden er 250 mensen tegen deze dodelijke politieagressie. “Weinig animo” , aldus koppen in de media. Klopt – maar dezelfde media gaan zich dan ook liever te buiten in verontwaardiging en hype over een scheidsrechter die aan schoppen van drie jongens overleed dan aan het kritisch belichten van doelgericht dodelijk politiegeweld.

Dood door schuld, zware mishandeling, bedreven door agressieve maar ongewapende jongens bij wie het helemaal niet aannemelijk is dat zij de grensrechter daadwerkelijk dood wilden hebben, dát brengt 12.000 mensen – volgens een schatting van de politie, maar in deze law and order kwestie zal de politie het aantal deelnemers vast niet zo omlaag toveren als bij protestdemonstraties – in een stille tocht bijeen. Gericht vuur uit een dodelijk wapen, afgevuurd door politiemensen – gewapende mensen die handelen in opdracht van de staat, betaald uit als belasting bekend staande staatsafpersing – verdient blijkbaar geen serieuze brede verontwaardiging, maar slechts een klein relativerend artikeltje hier en daar. En dan maar schamper doen dat er zo weinig mensen komen demonstreren. Verachtelijke houding, bijna net zo verachtelijk als die van de Haagse politie. Over de “geringe animo” valt trouwens meer te zeggen: op de herdenkingsdienst voor Rishi kwamen 1000 mensen af. Ik weet het niet, maar ik vermoed dat dit aantal aanzienlijk hoger was dan als Rishi aan longontsteking of vanwege en verkeersongeluk was overleden.

Vandaag probeerden mensen Rishi te herdenken op de plaats delict, station Hollands Spoor. Dat mocht van de politie, maar binnen een door de politie gestelde termijn – en het is al bespottelijk dat de ene tak van politie – waarvan de andere tak verantwoordelijk is voor Rishi’s dood – de grenzen zou mogen bepalen waaraan een herdenking van die dood zou mogen voldoen. De herdenking was toegestaan tot 17.00 uur. Er waren volgens Het Parool 25 mensen; 18 mensen vertikten het om na 17 uur te gaan. De spoorwegpolitie pakte ze op.

Dat is althans de gesaneerde versie. Intussen, getipt door iemand die het nieuws ook volgt, lees ik via Twitter: “One of two detained harshy beaten up”. In elkaar geslagen dus. Politiegeweld om het in vrijheid herdenken van een slachtoffer van eerder politiegeweld te onderdrukken, daar heeft het veel van weg, al moet er wel even bij dat ik dit bericht nog niet uit andere bron bevestigd heb gezien. De politie komt echter te vaak met dit soort wandaden weg omdat ze ze zonder risico kan begaan, in het gevoel dat politiek en media het wel dekken, en omdat de bevolking het tolereert door passief te blijven. Dat moet veranderen, vooral dat laatste.

Rishi verdient een tocht, net als al die andere slachtoffers van dodelijk politievuur waar GlobalInfo juist een belangrijk stuk aan heeft gewijd. Een grote tocht, en bepaald geen stille. Twaalfduizend boze mensen die van politiebureau naar politiebureau trekken, en ook het kantoor van opdrachtgevend burgemeester Van Aartsen niet overslaan. Zoiets. Dat de politie en het verantwoordelijke gezag gewoon maar een keer báng mag worden voor de woede die haar eigen gedrag oproept.