donderdag 26 november 2015
Juist in barre tijden als de huidige kan het geen kwaad om te wijzen op succesverhalen – waargebeurde succesverhalen – waarin links-radicalen een hoofdrol spelen. Uitgerekend deze week zijn er twee van die succesverhalen te melden. Twee actiegroepen verdienen felicitaties. De eerste is Doorbraak. De tweede is de Anarchistische Anti-deportatiegroep Utrecht AAGU. Het AAGU-succes is echt kersvers en heel mooi. Daar begin ik dan ook mee.
De AAGU hield vandaag een succesvolle poortblokkade van Kamp Zeist. Die actie richtte zich tegen de bouw van de zogeheten Gesloten Gezinsvoorziening, door AAGU heel terecht als ‘gezinsgevangenis’ omschreven. In die gevangenis stopt de staat dus gezinnen met kinderen. Vluchtelingengezinnen om precies te zijn, met vluchtelingenkinderen. Zo straft de Nederlandse staat mensen die proberen aan oorlog, repressie en uitzichtloosheid te ontsnappen, nogmaals. Het bouwbedrijf De Vries en Verburg doet de aanleg van dit onding. Dat is een firma die deel uitmaakt van een conglomeraat dat zich laat voorstaan op maatschappelijke verantwoordelijkheid en aandacht voor “bestrijding van armoede en het bevorderen van duurzame ontwikkeling in derdewereldlanden”. Daar valt blijkbaar dus ook het opsluiten van arme mensen uit die landen onder. Maar ja, zaken, nietwaar? “Met de bouw is een bedrag van 4.3 miljoen gemoeid”, zo lezen we op een hoogst int formatieve pagina op de AAGU-site.
Tegen die kwaadaardige bouw richtte zich de blokkade-actie. En de actie slaagde! Vanaf zes uur tot twaalf uur – zes lange uren – hielden actievoerders de hoofdingang dicht, “zodat bouwvakkers het terrein niet op konden”, zoals RTV Utrecht vaststelde. Sommigen hadden zich aan de hekken vast gemaakt. Rond twaalf uur was de politie het zat en vertelde de actievoerders dat ze moesten gaan. Dat dezen ze uiteindelijk, maar toen was de actie al een succes. “Omdat de bouwvakkers eerder op de ochtend rechtsomkeert maakten vanwege de blokkade, is voor de demonstranten de actie geslaagd.” Inderdaad! En bij de actie werd niemand gearresteerd. Dat is niet alleen fijn voor de deelnemers zelf, maar ook goed nieuws voor anderen die aan dit soort actie wel eens mee zouden willen doen. Angst voor arrestatie is geen onzin. Je door die angst laten verlammen is echter niet nodig. het is onjuist om te doen alsof er geen risico aan dit soort actie vast zit. Het is ook onjuist om het risico al te zeer uit te vergroten.
Natuurlijk is met deze actie de bouw niet van de baan, dat dagje vertraging overleeft het project helaas wel. Toch is dit succes belangrijk. Het is een teken van verzet dat tenminste een moment daadwerkelijk de machinerie van opsluiting en deportatie verstoort. Het trekt aandacht: enkele van de citaten uit het bovenstaande komt niet uit de links-radicale pers maar uit RTV Utrecht die er aandacht aan besteedde.
Die omroep citeert ook een woordvoerder van AAGU die uitlegde: “Kamp van Zeist heeft alle kenmerken van een gevangenis”, waarbij de woordvoerder verwees naar “een muur van 5 meter hoog naar “stroomdraden”en “camera’s” en naar het gesloten karakter van het ding. “Het is onacceptabel dart gezinnen hier gevangen worden gehouden.” Zo is het, en het is mooi dat de actie er toe geleid heeft dat dit nog eens bredere aandacht gekregen heeft. Er zijn al meer acties geweest tegen kamp Zeist en de bouw van de gezinsgevangenis daar. Deze actie is ongetwijfeld niet de laatste. Inzet blijft: die bouw moet stoppen, dat kamp moet dicht, de mensen die daar opgesloten zitten horen hun volledige bewegingsvrijheid terug te krijgen.
Van een iets andere orde is het succes dat Doorbraak deze week wist te melden: het eerdere pleinverbod bij het bedrijf in Leiden waar mensen verplicht moeten werken voor hun uitkering, is opgeheven. Waar gaat de zaak over? Welnu, Doorbraak voert al jaren actie tegen het verplicht te werk stellen van baanloze uitkeringsgerechtigden. De groepering hekelt deze praktijken als een vorm van dwangarbeid, en dat is precies wat het ook is.
Dus proberen mensen van de Doorbraak om in gesprek te komen met de betrokken uitkeringsgerechtigden, dwangarbeiders dus. Daartoe ging ze aanvankelijk het bedrijf, het dwangarbeiderscentrum dus, binnen. Maar dat mocht al vrij snel niet meer. Dus voeren Doorbrakers en sympathisanten actie bij het bedrijf, op het plein ervoor en dergelijke. Daartegen bracht het stadsbestuur een pleinverbod in stelling, en beperkte de acties nog op andere wijzen. Zo absurd werd de repressieve regeling dat herhaaldelijk politieagenten het er niet op aan lieten komen en actievoerders toch maar lieten begaan.
Doorbraak bleef de beperkingen aanvechten, soms door ze te trotseren, soms via procedures met advocaten en dergelijke. Op de website van Doorbraak doet Eric Krebbers van de hele gang van zaken gedetailleerd verslag. Het is een leestip, ik werd erg vrolijk toen ik het allemaal las. Oververhitte bewakers, instructies die aantonen dat die bewakers zelfs hun officiële boekje ver te buiten gingen, absurde regelgeving, en stug en creatief doorgaande actievoerders. Inmiddels is indirect duidelijk geworden dat het pleinverbod van de baan is en dat bewakers instructie hebben om wat terughoudend op te treden. Dat is een overwinning voor de actievoerders die hun ruimte om zich te laten gelden met enig succes hebben heroverd. Natuurlijk is deze overwinning slechts een kleine: het gebouw is nog steeds no go area voor Doorbrakers-op-actiepad. En het doel van de actie is natuurlijk niet beperkt tot het recht op actievoeren zelf. Uit de slotzin: “Want we willen (…) het oog op de prijs houden: de afschaffing van dwangarbeid.” Daar gaat het om.
Maar intussen stel ik twee dingen vast: als meer linkse groepen zo ‘n vasthoudendheid vertoonden als Doorbraak, stond onze strijd er beter voor. En als meer linkse groepen daarbij zo nauwgezet en levendig verslag deden en hun activiteiten zo evalueerden als Krebbers hier heeft gedaan, dan stonden we allemaal sterker tegenover kapitaal, staat, dwangarbeid en racisme. Samen met de prachtige, exemplarische directe actie bij Kamp Zeist is het stof om van te leren en ons door te laten inspireren. Hulde en felicitaties voor Doorbraak, hulde en felicitaties voor de Anarchistische Anti-deportatie Actiegroep AAGU!
Peter Storm