dinsdag 16 december 2014
Beste mijnheer Van Beethoven
Mag ik u bij deze van harte feliciteren met uw verjaardag? Het is tegenwoordig gangbaar om elkaar vrij snel bij de voornaam aan te spreken, ik had dus al bijna “beste Ludwig” gezet. Maar dat leek me toch iets te losjes, alhoewel het gelijkheidsidee achter de nieuwe omgangsvormen u als bewonderaar van Verlichting en Franse revolutie – toch? – ongetwijfeld toch wel zou aanspreken. Maar een opgeschoten joch van 53 jaar die tegen een mijnheer van 344 jaar loopt je jijen en te jouen, dat geeft naar mijn idee toch geen pas. Ik kies dus toch voor “beste mijnheer Van Beethoven”. Al was het maar om één van uw beruchte driftbuien tactisch vóór te zijn.
Ik weet dat het weinig zin heeft om u nog vele jaren te wensen. Maar ik wens dat in ieder geval wel uw nageslacht toe – al die prachtige pianosonates, die negen symfonieën, die aangrijpende sd strijkkwartetten, dat spetterende vioolconcert en die vijf pianoconcerten, dat mooie lied Ïch Liebe Dich”en al dat andere moois – het goed blijft maken. Wees ervan verzekerd dat velen van ons uw kroost koesteren als waren het onze eigen kinderen. Dat sentimentele “Für Elise”-geval zij u vergeven, het had voor u ongetwijfeld grote persoonlijke waarde, en dat is ook belangrijk.
Mijn respect geldt echter niet alleen de muziek die u ons allemaal heeft nagelaten. Mijn respect geldt minstens zo zeer uw houding. Ergens las ik dat u ooit een prins die zich met adellijke titel en al aan u voorstelde, streng toesprak: “U bent toevallig als prins geboren, wat ik ben heb ik zelf bereikt. Prinsen zijn er bij duizenden, er is maar één Beethoven” That ‘s the spirit, zeggen ze vandaag de dag. In Wikipedia, ik zal maar zeggen een soort moderne geheten, waar ik ook dat mooie citaat van u vond, spreekt men van uw “minachting voor autoriteit”. Ik kan dat alleen maar een mooie eigenschap vinden. Wist u dat er tegenwoordig een hele politieke denkrichting bestaat die deze minachting voor autoriteit tot kernprincipe rekent? U zou het vast mooi hebben gevonden als u daarmee kennis had kunnen maken. Een van de grondleggers ervan sprak de wijze woorden: “De passie tot vernietiging is een tegelijk een creatieve passie!”. Dat was in 1840, niet eens zo gek lang na uw door. U zou deze man hebben begrepen, denk ik.
Ik wilde afsluiten met laten zien hoe er op uw creatieve nageslacht wordt gepast. Mensen houden ze in leven, en koesteren uw kinderen met liefde. Ik weet dat u de uitvoeringen hieronder niet meer kunt horen, vanwege uw doofheid en uw overlijden. En ik ga u niet eens proberen uit te leggen hoe een regeltje met tekst en cijfertjes na een bepaalde handeling zowel tekst als beeld kan produceren voor degenen die dit lezen. Maar de lezers van deze openbare felicitaties is dat trucje vertrouwd, en voor hen zijn dus onderstaande uitvoeringen van stukken van uw werk bedoeld.
Met vriendelijke groet
een fan
Hier zijn ze, enkele stukken van de jarige:
Eerst alle vier delen van mijn favoriete strijkkwartet van Beethoven:
Opus 18 nummer 4. Uitgevoerd door Quator Mosaiques. Pure poëzie
Dan die glorieuze Zevende Symfonie, in een uitvoering van het Cleveland Orchestra olv George Szell.
Dezelfde Zevende Symfonie, nu gespeeld door het NBC Orchestra olv Arturo Toscanini, een geremixede mono-opname uit 1959, heerlijk charmant ouderwets.
En ten slotte pianosonate 21, opus 53, bekend als de Waldsteinsonate, gespeeld door Vladimir Ashkenazi. Niets aan toe te voegen.
Peter Storm