ravotr

woensdag 11 juni 2014

Rancune en verongelijktheid regeren in Den Haag, en zetten aan tot racistisch beleid. Een voorbeeld is de hardnekkige poging van politici om een verdrag met Marokko te wijzigen. Volgens dat verdrag kunnen mensen die recht hebben op kinderbijslag, uitkering wegens nabestaandenwet en kindgebonden budget, die ook ontvangen als ze in Marokko wonen. Politici willen de uitkeringen van zulke mensen kunnen verlagen, met als argument dat de kosten van levensonderhoud daar ook lager zijn, en er dus geen goede reden is voor betaling op hetzelfde niveau als in Nederland. Een verdrag met Marokko maakt dat onmogelijk dus moet dat verdrag gewijzigd of wat de Tweede Kamer betreft – als Marokko niet meewerkt – zelfs worden opgezegd. Het klinkt in sommige oren niet eens onredelijk, maar het is inspelen op afgunst.

Het is inspelen op de klacht van niet-Marokkaanse Nederlanders jegens Marokkaanse Nederlanders: waarom krijgen ‘zij’ net zo veel als ‘wij’ terwijl ze er meer van kunnen kopen? Waarom krijgen ze qua koopkracht dus meer dan wij? Door op deze afgunst in te spelen, voeden partijen als de VVD de rancune. In de kern is het echter een drogreden. In de eerste plaats: het gaat hier gewoon om mensen die wettelijk precies net zo veel recht hebben op de uitkering als Nederlanders zonder Marokkaanse roots. De mensen hebben belasting betaald, veelal gewerkt in Nederland, ze verhuizen om wat voor reden ook naar Marokko, en nemen hun rechten gewoon mee. Hun vrouw of man is wellicht overleden, dus hebben ze recht op nabestaandenpensioen, en willen dat ook in Marokko kunnen gebruiken. Dat is doodgewoon hun recht. De wet kent bedragen toe, en die veranderen niet zomaar omdat het bedrag achter een persoon aan gestuurd wordt die ergens anders woont.

Nederlanders die dit oneerlijk vinden, zeuren. Ze zouden wat mij betreft natuurlijk zelf, met uitkering en al, naar Marokko kunnen verhuizen als ze zich in Nederland zo benadeeld voelen. Als ze het leven er zo aantrekkelijk vinden, met dat lagere levenspeil en een uitkering uit Nederland, wat let ze?! Ik ben voor opheffing van grenzen en migratiebeperkingen, en dat geldt in beide richtingen… Ik vermoed dat een Nederlander heel wat makkelijker naar Marokko kan emigreren dan andersom. Mochten ze er toch tegen de plaatselijke versie van Teeven aanlopen, dan weten ze ook eens hoe dát is.

En dat argument over het levenspeil stinkt. Het is een gelegenheidsargument, dat we horen omdat het leven in Marokko wellicht inderdaad goedkoper is, en politici maar wat graag een bezuinigingkje doorvoeren op kosten van mensen van Marokkaanse afkomst. Maar stel dat – met de lage inflatie in Nederland en de hoge inflatie in Marokko – het leven in Marokko opeens duurder blijkt dan dat in Nederland. Zou de VVD – gangmaker van deze rancunepolitiek – dan pleiten voor een hogere uitkering voor rechthebbende mensen die naar Marokko verhuizen? Wat gebeurt er nu met mensen die recht hebben op zo’n uitkering en niet naar Marokko verhuizen, maar naar Zweden of IJsland? Krijgen die een verhoogde uitkering omdat het leven daar zo duur is? Wil de VVD werkelijk deze uitkeringen grensoverschrijdend waardevast maken? Of is hun plan gewoon een manier om Nederlanders van Marokkaanse afkomst iets af te pakken, een trap na te geven en bij te dragen aan beeldvorming van ‘buitenlanders’ als onterecht bevoordeeld? Ik denk dat ik het antwoord op deze vragen weet. Dit hele plan is een VVD-versie van ‘minder, minder, minder’.

Een rechterlijke uitspraak heeft tot nu toe verlaging van uitkeringen van in Marokko wonende rechthebbenden geblokkeerd, maar minister Asscher van sociale zaken is in beroep gegaan. Opzegging van het verdrag, zoals de VVD wil, gaat hem vooralsnog te ver, maar hij sluit het niet uit. Intussen ligt er zelfs een wetsvoorstel dat betaling van kinderbijslag aan landen buiten de EU – waaronder Marokko – zelfs helemaal moet blokkeren. Dat is dreigen met doodgewone diefstal van uitkeringen. Het is vooral een drukmiddel om Marokko tot medewerking aan verdragswijziging te bewegen – ten koste van mensen die naar hun kinderbijslag kunnen fluiten.

De wet is zelf discriminatie. Linkse partijen in het parlement hebben bezwaar tegen de wet “omdat die volgens hen in strijd is met internationale verdragen”. Alsof het daar om gaat. Van een principiële oppositie tegen het inherent discriminerende karakter van het wetsvoorstel en tegen de afgunstbenadering van de VVD is ook in die progressieve kringen weer eens weinig tot niets te bespeuren. Racisme gaat vrijuit, mensen van Marokkaanse afkomst zijn weer eens de dupe. Schandalig genoeg geldt: Wilders wint wederom.

Peter Storm