dinsdag 7 augustus 2012
Ja! Dit is het soort actie dat we nodig hebben: protesteren bij het Bastion-hotel in Amsterdam, om de directie ertoe te brengen om het loon aan één van de mensen die er werken, volledig uit te betalen. Zestien mensen hielden zo’n actie afgelopen zaterdag. Vandaag probeerden zes mensen het opnieuw, maar nu pakte de politie vier van de actievoerders op met belachelijke ‘redenen’. Komende zaterdag het vervolg, en dan ook tegen de onderdrukking door de politie. En… de actie breidt zich uit naar minstens één andere stad waar ook een Bastion-hotel staat…
Eerst de reden van de actie. Die is in de betreffende actie-oproep, te lezen op de site van de Anarchistische Groep Amsterdam (AGA) te lezen, op het betreffende pamflet. “Schoonmakers in dit hotel worden erg slecht behandeld door het management. Bastion komt zijn contacten niet na en betaalt zijn werknemers slechts een deel van hun salaris uit”, lezen we daar. “Ondanks dat in hun contract staat dat ze een uurloon krijgen, worden ze in de praktijk uitbetaald per schoongemaakte kamer” – stukloon, in feite, en een recept voor een jaagsysteem. “Bastion rekent vervolgens een veel te korte tijd per kamer, waardoor schoonmakers aan het eind van een dienst van bijvoorbeeld drie uur krijgen te horen dat er slechts anderhalf uur is gewerkt.” En meer van dat soort dingen. “Samen met een schoonmaakster die inmiddels ontslag heeft genomen , staan wij hier om ervoor te zorgen dat bastion met deze asociale en illegale praktijken stopt. Bovendien wil deze schoonmaakster nog steeds het volledige salaris waarvoor ze heeft gewerkt.” Zo is het. Concrete actie met en voor een concreet persoon die voor haar zaak opkomt. Goed!
De eerste actie was dus afgelopen zaterdag. Op het weblog De Rode Lynx staat een heel mooi verslag. “Nog even worden de plannen doorgesproken. We hebben een brief, in het Engels en Nederlands, die we het management aan gaan bieden. Voor het personeel en de klanten hebben we een flyer waar ook de situatie wordt uitgelegd, en waarin we verzoeken om te gaan klagen bij Bastion Hotels over de behandeling van de schoonmakers. Als ze zelf met deze problemen zitten, kunnen ze contact opnemen (…) Dan springen we met zijn allen op de fiets en om de hoek van Bastion wordt het spandoek ‘schoon genoeg van de baas’ ontrold, en de flyers onderverdeeld. Daar gaan we. Bastion, Bastards! (…) Een aantal loopt naar binnen. Bulderend leest één van ons de brief voor aan de stomverbaasde manager. Die hoort het allemaal aan en weet echt niet wat ze nu moet doen. ‘Zo, en nu ook nog in het Engels’. Lacht de briefvoorlezer. Dat ook nog, denkt de manager, en laat ons alleen achter in de lobby”. Hahaha. Uiteindelijk duikt natuurlijk “de harde hand van de wet” op. “Vandaag zijn we braaf. Eerst moeten we de lobby uit en later van het terrein af. Aldus demonstreren we weg met de leus ‘wij komen terug!’”
En inderdaad! Actievoerders kwamen terug, weliswaar in een veel kleiner aantal maar dat is op een doordeweekse dag niet raar. Nu liep het echter een stuk minder opgewekt. Het begon met spandoek, pamflet, megafoon. Communicatie vanuit het hotel was, laten we zeggen, miniem en eenzijdig. Uit het verslag op de website van de AGA: “Een manager filmde van binnen uit de activisten, de deuren werden meteen gesloten.” Geen toespraken in de lobby deze keer. Verder ongeveer hetzelfde actie-stramien. Maar na afloop! “Toen we de actie al hadden opgedoekt (….) kwamen er opeens twee politieagenten. Zij spraken ons aan en we zeiden dat we weggingen. ‘Dat wilden we jullie vragen’ en ‘ok demonstreren mag’, zeiden de politie-agenten nogal tegenstrijdig.(…) Iets later, we zaten al op onze fietsen, kwamen de twee politie-agenten weer op ons af en gingen dicht op één van ons staan. Om onduidelijke reden werd ze vastgepakt, en tee anderen gingen verhaal halen.” Even later waren vier actievoerders gearresteerd! Eén van die arrestanten kreeg als reden te horen: weigering om ID te laten zien, plus een “demonstratieverbod” (huh?!) – redenen die even later waren veranderd in “smaad”. Had het hotel aangifte gedaan dan? Kennelijk doen redenen er niet echt toe bij de politie. Als er maar gearresteerd kan worden! Als actievoeren buiten de precies voorgeschreven paden maar gefrustreerd en gedwarsboomd kan worden! AT5 slaagde er intussen niet in om meer dan twee arrestanten te tellen, en bestaat het ook nog eens om te zeggen dat de actie “om nog onduidelijke reden” plaats vond. Niet alleen tellen, maar ook lezen en even informatie vergaren blijkt te moeilijk of te tijdrovend voor de betreffende ‘journalisten’.
Het mag duidelijk zijn dat de politie met dit soort geintjes tegen actievoerders aan het verkeerde adres is als ze denkt dat nu dit soort actie ophoudt. Komende zaterdag komt er wederom een soortgelijke actie – voor die schoonmaakster, tegen de behandeling van schoonmakend personeel door Bastion, maar nu ook tegen de politie-repressie. Intussen breidt de actie zich uit naar in ieder geval Tilburg, waar enkele mensen al eventjes bezig zijn om actie voor te bereiden ter ondersteuning. Die actie zal, net als de volgende in Amsterdam, aanstaande zaterdag plaatsvinden. Wie wil hepen kan me mailen, op rooieravotr apestaartje live.nl . Inmiddels is er al een “zeer dringende oproep” in die zin op Indymedia geplaatst.
Acties als deze zijn belangrijk. Overal lopen bedrijven de kantjes van de arbeidsvoorwaarden eraf, betalen nog minder dan waar personeelsleden op mogen rekenen. Dat personeelsleden die het raakt hiertegen in verzet komen, is nodig en goed – maar ook moeilijk. Je bent zó ontslagen. Steun voor de eisen van zo’n iemand – zoals voor de schoonmaakster die onbetaald loon wil zien – is dan nodig. Met die steun kunnen we dan meteen protest tegen de behandeling van – in dit geval – schoonmakers in het algemeen – doen klinken. Het is een zeer eenvoudige manier om een specifiek iemand, een menselijk wezen, praktisch te ondersteunen. Het is tegelijk een zeer eenvoudige manier om in groepsverband solidariteit te organiseren en wantoestanden aan te klagen. Slaagt de actie, dan weet Bastion dat het beter niet met haar personeel kan sollen, en dan zijn andere bedrijven meteen gewaarschuwd. Slaagt de actie, dan hebben een flinke handvol mensen ook zelf en samen geleerd dat strijd loont en dat solidariteit wérkt.. Dat de politie probeert ook dit soort kleine acties te dwarsbomen, is natuurlijk meer dan irritant, maar ook weer erg leerzaam. Maar deze actie is méér dan propaganda tegen Bastion en politie. Het gaat wel degelijk ook werkelijk, praktisch, resultaat. Daarop wijst het feit dat het geen eenmalige actie is, maar een actiereeks, in feite een campagne.
Het is een actie- en organisatievorm waar elders trouwens ook ervaringen mee zijn opgedaan, en waar ook over is geschreven. Het doet mij heel erg denken aan wat ik eens las over het Seattle Solidarity Network in de VS, een kleine groep mensen die ook voor de deur gaat staan van bedrijven die hun personeel bijvoorbeeld nog loon verschuldigd zijn, en op soortgelijke wijzen ook tegen bijvoorbeeld dreigende huisuitzetting actievoeren. Op Libcom kun je een verhelderend interview met betrokken actievoerders lezen . Het houden van dit soort acties, en het uitbreiden van netwerken die dit soort acties voeren, hélpt daadwerkelijk mensen. En het helpt de klassenstrijd méér en praktischer vooruit dan welke grootse politieke oproep of verklaring in verkiezingstijd dan ook. Het verdient voortzetting en uitbreiding!