zaterdag 12 januari 2019

Onderstaand artikel, over het Amerikaanse beleid tegenover Iran, schreef ik voor het VredesMagazine, waar het intussen is verschenen. Ik vind dit leuk: dit VredesMagazine is de opvolger van Veedee AMOK, het blad van het Anti Militaristies Onderzoeks Kollektief. AMOK was de eerste organisatie waarbinnen ik politiek actief was, van 1986 tot in 1988. In 1987 schreef ik ook al eens een stuk voor het blad van AMOK: ‘Vele handen op een olievat’, naar aanleiding van Amerikaanse geheime (nou ja, dat was de bedoeling althans…) wapenleveranties aan… Iran. A kind of homecoming,dus:) Het nummer waar onderstaand stuk in te vinden is, staat binnenkort vast ook online.

Veel Amerikaanse presidenten laat minstens twee monumenten na: een naar hem vernoemde bibliotheek, en een oorlog. Johnson had zijn Vietnamoorlog. Nixon had zijn bommenregens op Cambodja. Bush nummer I deed eerst Panama en vervolgens Irak. Clinton deed Joegoslavië, met Servische repressie in Kosovo als voorwendsel. Bush II deed eerst Afghanistanen vervolgens wederom Irak. Ook Obama had zijn eigen oorlog, in Libië. President Hillary Clinton eveneens: in Syrië, als het aan haar lag. Ze werd alleen geen president, maar als minister van Buitenlandse Zaken onder Obama deed ze ruim voldoende kwaad. Read the rest of this entry »