maandag 12 juni 2017

De verkiezingen in Groot-Brittannië  op 8 juni 2017 zijn uitgedraaid op een vrolijk spektakel voor linkse en radicale mensen. Vrolijk, omdat rechts een flinke tik heeft gekregen en alle zeilen bij moet zetten om te ontkennen dat het wonden te likken heeft en flink uit haar evenwicht is. Vrolijk ook, omdat veel mensen via sten aan Corbyn een afwijzing van het asociale neoliberalisme van May tot uiting hebben doen komen. Maar ook een spektakel, een kijkspel iets om naar te kijken om bij te staan juichen en applaudisseren. Deelname aan dat spektakel is ‘deelnemen’ aan iets waarin anderen beslissen over de regie, de rolverdeling en het scenario. Ja, de stemming onder kiezers is naar links geschoven, al staat te bezien hoeveel en vooral hoe diepgaand. Er is dus reden tot enige gepaste vrolijkheid. Maar de euforie die in linkse kringen is uitgebroken na deze verkiezingen, lijkt me onberaden en weinig productief. Met een variatie van een oude leus: Don’t celebrate. Organize. Read the rest of this entry »