vrijdag 17 maart 2017

Alles bij elkaar is rechts groter geworden, en is de balans verder naar de hardst denkbare varianten van rechts verschoven. Is er dan tenminste nog sprake van polarisatie, waarin een kleiner geworden links zich tenminste schrap zet tegen rechts? Wie dat wil beweren, moet heel erg goed zoeken naar aanwijzingen. Ik zie vooral het tegendeel: linkse partijen en stromingen die zelf buigen voor rechts, toegeven aan rechts, bewegen naar rechts, meedoen met rechts. Dat geldt in parlementair links, dat sowieso vanwege die werkwijze altijd meer parlementair is dan links, als we met links tenminste nog iets egalitairs en emancipatorisch bedoelen. Maar ook daarbuiten is het merkbaar. Deel drie van de inmiddels als vierdelig stuk gedachte tekst. Read the rest of this entry »