ravotr

woensdag 8 maart 2017

Dat was een natte toestand, in Breda in de regen naast en tussen PVV-ers. Daar was ik, omdat Wilders daar een flyeractie hield  en ik daartegen wilde protesteren. Afgezien van die regen is het actievoeren goed verlopen.

Wilders zou gaan flyeren op het Van Coothplein vanaf kwart voor drie. Gisteren verspreidde ik een klein oproepje om daar iets tegenover te zetten. Of er mensen mee zouden doen,was onduidelijk. Ik ben er heen gegaan, niet wetende wat er zou gaan gebeuren. Zou de politie iedere zichtbare tegenstander op grote afstand van de Grote Leider proberen te houden, wellicht zelfs tot arrestatie overgaan? Zouden PVV-ers agressief, mogelijk met geweld reageren? Zouden er andere antifascisten actie tegen Wilders voeren, al dan niet op de oproep afgekomen?

Toen ik aankwam op het Van Coothplein stond daar 1. veel politie en 2. veel pers. Ook veel anderen, en al snel zag ik pakweg tien mensen in PVV-hesjes, en ook een PVV-spandoek. Eromheen, vooral achter een dranghek, kennelijk vooral PVV-sympathisanten, enkele tientallen of zo. Er tegenover een paar mensen die reclame maakten voor Jesse Klaver en anderen die free hugs in de aanbieding hadden. En allerlei – kennelijk – nieuwsgierigen er tussen en eromheen, in blijde, angstige, boze of gewoon nieuwsgierige verwachting.

Ik had een bord bij me. Aan de ene kant een AFA-poster met ‘geef angst en haat geen stem’. Aan de andere kant zelfgeschreven tekst: ‘PVV weg ermee – Vluchtelingen welkom’. Dat haalde ik te voorschijn en hield ik omhoog, ik heb nog even ‘PVV weg ermee!’ geroepen, maar daar was in mijn eentje weinig eer aan te behalen, daar stopte ik gauw mee. Maar het bord trok onmiddellijk aandacht van mensen met camera’s en microfoons. Ik heb er nogal wat t kort te woord gestaan.

Even later werd ook ik richting dranghekken gedirigeerd door de politie. Een PVV-aanhangster vond het maar niks. Die linksen (ze had er meer gezien, of dacht ze dat ik slechts het topje van de ijsberg was?) niet achter een dranghek en de PVV-ers wel, het liet maar zien dat je als PVV-er de politie niet kon vertrouwen, en waarom haalde de politie die tegenstander niet weg? De politiek van de verongelijktheid in actie. Echt achter een dranghek stond ik inderdaad niet, maar de agenten gebruikten hun fietsen als zodanig.

Even later: ja hoor, daar was Hij Zelve. Stralende lach, fotoshoots met de ene fan na de andere, handjes drukken. Eerst op het plein, vervolgens de winkelstraat in waar een baan was afgezet met dranghekken. Rechts liet Wilders met zijn mensen, security en agenten. Links de pers, de fans, de belangstellenden, ook veel fans, en ook wel agenten. En daartussen ik met mijn bord, zo veel mogelijk omhoog. En dat bewoog zich dan in traag tempo door de best volle winkelstraat.

De PVV-fans waren niet blij met mij, maar ik was ook niet gekomen om PVV-ers blij te maken. Maar echt fysieke agressie bespeurde ik niet. Ik ben een aantal malen voor pannenkoek uitgescholden. Ik hoorde af en toe dat links de echte fascisten waren. Een meneer noemde me naïef en vroeg of ik dan zo graag onder moslim-regering wilde leven of zo. Iemand zei dat ze – kennelijk doelend op ‘moslims’- me dan wel zouden pakken. Soms richtte zich dat rechtstreeks tot mij, soms verwees het naar mij maar waren het eerder onderlinge conversatieflarden. Ik wist redelijk onverstoorbaar te blijven en hield mijn bord maar weer omhoog. Ik wilde het graag een keer pal voor het gezicht van Wilders hebben, zodat hij het goed kon zien. Dat is me uiteindelijk gelukt, ik riep “shame!” en zo. Hij zij kortweg iets van: “okay…” en ging vervolgens weer verder met stralende lach verspreiden en handen drukken. Helemaal onweersproken is zijn propaganda dus niet gebleven.

Zoals gezegd: veel pers. Plaatselijke omroepen, iets uit Breda, ik meen ook Omroep Brabant. Maar ik heb ook iemand van de VRT gesproken, van Reuters, en als ik het goed gehoord heb zelfs van Russia Today en Charlie Hebdo. Ze kregen wat oneliners van me, in gesprekjes, zo van: waarom staat u hier? Omdat ik protesteer tegen de PVV en Geert Wilders, die zaaien haat en vijandigheid tegen moslims en vluchtelingen, ze ondermijnen de solidariteit en de gelijkwaardigheid’. Dat soort dingen. Ik wees er op dat de PVV de ene groep na de andere aanpakte, vandaag de moslims, morgen weer anderen, en overmorgen misschien de mensen die nu voor hem staan te juichen. Daarbij verwees ik naar het nieuws van deze week dat de PVV mensen die hun zorgpremie niet betalen, van zorg uit het basispakket wil uitsluiten.  Strekking , maar helemaal uitleggen ging niet in een soundbyte : tot zover het idee dat de PVV er zou zijn voor kwetsbare zorgbehoevenden…

Eén journalist wilde me nog samen met een PVV-er – die bemoeide zich even met het interviewtje en noemde me naïef’- op beeld vastleggen, maar daar had ik helemaal geen zin in. Wat of ik dan wel stemde? Die vraag kreeg ik ook. Ik heb twee keer aangegeven dat ik niet van plan was te stemmen, dat ik anarchist was, maar daarbij ook een keer beklemtoond dat ik mensen van allerlei achtergronden die zich tegen Wilders en zijn racisme keren, als medestanders zie. Héél benieuwd wat daadwerkelijk wordt uitgezonden. Maar terug bij het station riep een jongen me toe dat hij me op TV had gezien…

Vrij opeens was het allemaal gedaan. Bij het kruispunt van de Ginnekenstraat en de Karnemelkseweg zag ik alleen nog politie, mensen met PVV-hesjes en anderen, maar geen Wilders meer. Die was klaarblijkelijk weer vertrokken.

Ik vond het nuttig om de PVV en haar grote Leider van dichtbij in actie te zien. Geen echte fysieke agressie dus, wel lelijke blikken en vijandige taal, vooral trouwens van mensen die geen PVV-hesje of zo hadden. De ‘officiële’ PVV-ers keken hoogst opgewekt en tegelijk serieus. En Wilders straalde, alsof hij de complete energievoorziening van Brabant voor zijn rekening ging nemen. “Gewèldig!” hoorde ik hem steeds maar zeggen, bij handdruk na handdruk, bij fotoshoot na fotoshoot. “Een warm regenbad!” Het zal deels geacteerd zijn, maar ik geloof dat hij geniet van dit contact met zijn fans, pardon met ‘het Nederlandse volk’, dat het hem energie geeft in zijn politieke werk. Hij absorbeert dit. Aanhangers spreken hem ook adorerend aan met ‘Geert!’. Je zag hier, in embryo, iets van die typische band tussen het Volk en De Leider. Alweer, voor de zoveelste keer: deze Geert Wilders is géén gewoon politicus, en juist ook dát maakt hem gevaarlijk.

Maar ik was niet louter als waarnemer gekomen, maar vooral als actievoerder. Was ik de enige die tegen de PVV kwam protesteren? Ik zag tijdens het flyeren van Wilders geen andere antifascisten, al waren de zichtbare Klaver-aanhangers bij het startpunt natuurlijk ook Wilders-tegenstanders. Maar ik kreeg herhaaldelijk waarderend commentaar van andere aanwezigen langs de route: goed dat je hier staat, gelukkig loop ik niet tussen alleen fascisten rond, respect, dat soort dingen. Dat, maar ook de irritatie die mijn bord bij PVV-ers opriep, plus de aandacht die ik er mee trok van camera-lieden en microfoonbedieners, maakte dat ik het een zinvolle besteding van een regenachtige woensdagmiddag vond en vind..

Niet ontevreden ging ik huiswaarts. Dat viel nog niet mee, want een ongeluk op het spoor leidde tot uiteindelijk uren oponthoud, waaronder een flinke tijd in natgeregende toestand wachten op bussen. Maar aan mijn voldoening vanwege de kleine, maar beslist niet compleet mislukte anti-PVV-actie deed dat niet wezenlijk afbreuk. Een volgende keer weer, met meer, en beter.

Peter Storm