Wilde staking, goede actie


donderdag 1 december 2016

Enkele honderden personeelsleden van OV-bedrijf HTM hebben met een wilde staking het bus- en tramverkeer in Den Haag enkele uren lang platgelegd in wat een “spontaan werkoverleg”  werd genoemd. Daarmee protesteerden zij tegen te strakke werkschema’s, te hoge werkdruk, waardoor pauzes in het gedrang komen en dergelijke. De staking was kennelijk effectief: bus- en tramvervoer was behoorlijk ontregeld.

De actie komt n iet uit de lucht vallen, het conflict speelt al tijden. “We zijn een jaar in overleg, maar er wordt n iet naar ons geluisterd”, aldus een buschauffeur in een stuk op Omroep West.  Natuurlijk vonden gestrande reizigers het niet zo leuk, maar vermindering van de werkdruk is ook in hun belang. “Volgens de chauffeur hebben zijn collega’s, maar ook de trambestuurders, vaak zo ‘n grote haast dat er mensen vallen in bussen en trams. ‘Ze gaan harder rijden, om toch aan hun rustpauze te komen’, zegt hij.”

Natuurlijk: ze kunnen die pauze ook afzien van de pauzes, en oververmoeid maar door blijven rijden – ten koste van zowel hun eigen gezondheid, én van de veiligheid van reizigers. Dat chauffers dit vertikken is heel verstandig. De actie is dus zelfverdediging van getergde arbeiders én een bijdrage aan een iets minder onveilig en iets minder oncomfortabel OV.

Natuurlijk was de directe van HTM n iet blij. Directeur Jaap Bierman jammert over gedupeerde reizigers:  “Je zal maar naar het ziekenhuis moeten en je vliegtuig moeten halen of een sollicitatie hebben.” Ja, heel vervelend is zoiets. Maar daar vraagt de directie om door een zo hoge werkdruk op te leggen. Chauffeurs floten de man uit, en zo hoort het ook.

Het is bepaald geen nieuws dat de werkdruk personeelsleden dwars zit. Een HTM-woordvoerder  erkent: “Daar is discussie over, dat wordt in gebracht aan de overlegtafel. Met het voeren van die discussie gaan we door. We horen de bezwaren, daar zijn we ons goed van bewust, maar we proberen daar op een goede manier uit te komen.” Dat klinkt wellicht aardig. Maar oververmoeide chauffeurs hebben niet veel aan mooie woorden.

Zo moeilijk kan een oplossing niet zijn. Extra personeel aan nemen, en het bestaande werk onder dat grotere aantal personeelsleden verdelen zou al helpen. Ja, zoiets kost dan geld. Nee, dat doet het bedrijf niet graag. Personeelsbelang oftewel minder werkdruk, staat tegenover bedrijfsbelang oftewel rendement. En het personeelsbelang is tegelijk reizigersbelang. Precies daarom is stakingsactie zoals we die vandaag zagen zo belangrijk en zo goed.

Peter Storm

,

  1. #1 by Conan on 2016/12/04 - 17:29

    Laatst zag Conan een reclame van de NS. Geen natuurramp, maar wel vreemd. Waarom moet dit bedrijf, dat geen concurrentie heeft en als wortels de staat bekostigde openbaar vervoer basis heeft, nog reclame maken ? Het voelt als reclame voor de staat.

    Net als dat laatst op NOS reclame werd gemaakt voor de nieuwe cd van Adel. Dan is dat dus gesubsidieerde reclame, hoe paradoxaal gaat het worden ?

    Als we belasting betalen aan openbaar vervoer en dit vervolgens gebruikt wordt voor reclame, dan is dat dus gesubsidieerd en gemonopoliseerd kapitalisme, via een omweg dus haast een soort communisme, dat waar het hele neoliberale project juist zo tegen ageerde.

    Concurrentie zou alles goedkoper maken, maar alles is juist duurder geworden, in dit door de staat gereguleerde markt gevecht.

    Nu zal de staat ook ingezet worden, om de belangen van de NS te behartigen, lees het breken van stakingen. In kapitalisme moet alles immers zelf toch ? Maar wacht, als zelf het mantra is, waarom bekostigd zo een bedrijf dan geen eigen stakingbrekers ?

    Paradoxism

    Mensen kronkelen zich in allerlei contradicties, maar in de kern is dit slechts allemaal klassestrijd. Ik weet, liberalen willen dat woord verbannen, maar dit is de realiteit van het bestaan, niet de theorie van verwende mannen.

Comments are closed.