zaterdag 26 maart 2016
Afgelopen zaterdagmiddag was ik in Gent, voor de Alternatieve Boekenbeurs, een jaarlijks weerkerend gebeuren. Vorig jaar was ik op het laatste moment verhinderd, dit jaar was ik vastbesloten alsnog te gaan. Ik werd ook nog eens uitgenodigd om een workshop/ optreden te doen, met mijn gitaar. Derwaarts dus, en het was erg fijn, mede door het uitstekende gezelschap van maten met wie ik de reis maakte. Wat indrukken, en zoals bij ieder eigen optreden waar ik over schrijf, ook een lijstje van gespeelde songs.
De reis ging soepeler dan ik, drie dagen nar de aanslagen in Brussel, had durven hopen. Geen extra controle gezien, alleen een keer een drietal politiemensen met machinegeweer voor een stationsingang. Bij de beurs aangekomen wat gedronken en rond gaan kijken. En nog eens kijken, nadat ik mijn optreden had gedaan. En ja, ook wat boeken gekocht, dat is op zo ‘n gebeuren vrijwel onvermijdelijk.
Het gaat om een beurs waar voornamelijk anarchistische en aaanpalende initiatieven zich presenteren met hun boeken, tijdschriften, brochures, zines, stickers, buttons, posters, DVD s en meer. Digitaal uitgeefproject Anarchief was er, met een indrukwekkende hoeveelheid uitgeprinte teksten uit de anarchistische traditie, in het Nederlands vertaald veelal. . Ik zag een stand met informatie over Palestina, een informatiekraam van GroenFront, een stand van Kelder uitgeverij. De Vrije Bond was er ook. Tal van andere (groepen) mensen hadden nieuw of ook tweedehands materiaal bij zich voor verkoop, soms tegen een zelf te bepalen donatie. Naast de beurs zelf waren er ook lezingen/ workshops, waarvan ik er dus één mocht doen.
Het was best druk, ik denk dat er zeiker enkele honderden mensen waren, lekker aan het neuzen tussen het geschreven materiaal. En wat is er veel te lezen! Over de meest uiteenlopende onderwerpen zag ik boeken en ander geschreven spul, over anarchistisch geïnspireerde strijd, lang geleden – piraten in de achttiene de eeuw – en recent – de Zapatistas bijvoorbeeld; over de diverse vormen van onderdrukking en manipulatie vanuit het heersende systeem; maar ook poëzie en romans. Veel ook over zaken die ver weg buiten Europa gebeuren en gebeurden.
Ik vond de opkomst dus behoorlijk. Wel viel het me op dat gekleurde mensen wel heel, heel dun gezaaid waren. De anarchistische beweging is nog veel te veel een beweging van witte mensen, wel van vrouwen én mannen trouwens. Het is iets dat ik vaker aanstip. Gezien het feit dat racisme, erfenissen van het kolonialisme, en opkomend fascisme zulke hoogst urgente thema ‘s zijn, wringt het. Waar degenen die het racisme het meest direct ervaren, met de koloniale erfenis zeer rechtstreeks te maken hebben en door fascisten als doelwit zijn aangewezen, is die witheid in een beweging die alle onderdrukking wil bestrijden en wel degelijk een racisme, kolonialisme en fascisme aandacht besteedt, wel een probleem.
Tussen het snuffelen en indrukken opdoen, tussen het bijpraten met mensen her en der ook, deed ik dus ook nog mijn optreden. Een reeks songs uit en over de sociale strijd die in de jaren zestig in de VS woedde, met tussendoor toelichtende vertellingen en naar het eind toe ook wat recenter materiaal rond verwante thema’s. Het is een concept waar ik inmiddels een paar keer mee in de weer ben geweest. Het was een kleinschalig gebeuren, een tiental mensen of zo, maar aandachtige luisteraars waarvan een enkeling die meezong. Geslaagd, leuk om te doen. Dank aan de organisatie voor de uitnodiging, het was me een genoegen en een eer.
Hieronder de lijst met de songs die ik deed, met er achter de maker (hetzij songschrijver, hetzij uitvoerende artiest waar ik het aan ontleend heb). Voor de exacte volgorde sta ik niet helemaal in 🙂
Riot in Cell Block no. 9 – Coasters
Little Boxes – Malvina Reynolds
What Did You Learn in School Today – Tom Paxton
Buy a Gun For Your Son – Tom Paxton
Songs uit de burgerrechtenbeweging, auteur onbekend:
I woke up this Morning with my Mind Set on Freedom
I’m on My Way (to the Freedom Land)
We Shall Not be Moved
Ain’t Gonna let Nobody Turn Me Round
What a Friend we Have in Hoover – Tom Paxton
Lyndon Johnson Told the Nation – Tom Paxton
Feel-LIke-I ‘m Fixing-To Die-Rag – Country Joe & The Fish
Mercedes Benz – Janis Joplin
Cannons of Christianity – Phil Ochs
It Isn’t Nice – Malvina Reynolds
The Man Says Jump – Malvina Reynolds
Have You Been to Jail for Justice – Anne Feeley
Political Science – Randy Newman
The Village Where Nothing Happened – David Rovics
After We Torture Your Prisoners – David Rovics
The Revolution Starts Here – Steve Earle
99 Revolutions – Green Day
Tomorrow is a Highway – Lee Hays/ Pete Seeger
Peter Storm
#1 by de reactie die je wist dat zou komen on 2016/03/31 - 14:53
Waarom is het een probleem als er weinig tot geen gekleurde mensen zijn ? Ik bedoel, zolang ze niet worden uitgesloten, of gemeden, dan is er niet daadwerkelijk een probleem denk ik. Ze mogen er zijn, ze mogen er ook niet zijn, dat is immers gelijke behandeling. Als je ze er per se graag bij wilt hebben, omdat je dan nog minder op extreem rechts lijkt, dan lijkt me dat beetje een vreemde reden. Of ben ik nu beetje te bijterig in mijn formulering ?
Aan de andere kant, het is wel een beetje verdacht als een beweging helemaal wit is. Het komt een beetje PVV op mensen over misschien.
Ik denk dat er verschillende redenen zijn dat weinig gekleurde mensen zich in de beweging voegen. Allereerst er is zoiets als autonoom nationalisme, dat uit nazi’s bestaat, maar zich vermomd als links. Dat verpest de naam van de linkse beweging. Mensen die gekleurd zijn zullen misschien denken van, zijn dat geen nazi’s ? Zeker nu de nazi’s de linkse retoriek en vlaggen overnemen, omdat ze niet snappen waar het voor staat. Dat is erg problematisch.
Gekleurde mensen zijn niet per se links. Ze zullen niet snel extreem rechts zijn, maar in de liberale en de kapitalistische hoek zijn ze welkom.
En als laatste punt, koerdische mensen bijvoorbeeld, zij voegen zich vaak bij hun eigen beweging, die op Koerdistan en communisme/libertair communisme gericht is. Zwarte mensen formeren zich vaak in black panther cellen, black right activisme etc. Dan zijn er nog de sociaal democratische partijen waar gekleurde mensen, moslims, Surinamers etc zich eerder thuis voelen. Waarom ? De anarchistische beweging is van buiten af zo gesloten als een gemiddelde sekte en mensen van een andere kleur zijn sowieso op hun hoede, ze nemen geen risico’s. De retoriek van het anarchisme is sowieso erg ontoegankelijk en subcultureel. Iets waarmee je de beweging potdicht houd.