ravotr

donderdag 24 september 2015

Ach ja, die progressieve paus, daar heb ik geloof ik nog geen enkel stukje over geschreven. Als de berichten kloppen, dan is het een soort eenpersoonsversie van Syriza. Progressief dus, sociaal voelend en ook zeer milieubewust. O ja, en met zijn schuldbewuste taal over seksueel misbruik is hij ook nog kindvriendelijk, dat zat bij Syriza niet eens in het pretpakket dat intussen met dank aan Tsipras en de troika allang in de papierversnipperaar is beland. En nu is hij – de paus dus, niet Tsipras – op bezoek  bij die andere verlichte geest, Obama Himself, de Man of the Deadly Drones. De wereld mag zich gelukkig prijzen dat ze in handen is van zulke goede geesten. Toch?

Alleen zijn er natuurlijk altijd weer mensen die de harmonie menen te moeten bederven. Geef ze maar eens ongelijk! In dit geval zitten die mensen in Californië. Het zijn de nazaten van mensen die van eerder pauselijk gezag vooral last hebben gehad, en van de huidige paus een trap in hun gezicht krijgen.

Dat zit als volgt. De paus heeft op een mis-annex-massabijeenkomst aangekondigd dat Junipero Serra heilig verklaard gaat worden. Deze mijnheer Serra was missionaris in Cvalifornié in de achttiende eeuw. In 1789 stichtte hij een eerste missiepost, en uiteindelijk kwam onder Spaans gezag een netwerk van 21 zulke missieposten tot stand. In die missieposten kwamen oorspronkelijke Amerikanen – ‘Indianen’, maar dat woord spoort helemaal niet want het heet daar geen Indië – te wonen. Nazaten van die Indianen maken tegen de heiligverklaring van deze Serra ernstig bezwaar en zijn een mars begonnen langs al die missieposten van destijds, de “Walk of the Ancestors”, een actie waarover Common Dreams bericht.

Waarin schuilt dat bezwaar? Welnu, die missieposten waren nauwelijks meer dan concentratiekampen, al was dat woord nog niet uitgevonden. Bekering vond plaats door middel van intimidatie en geweld. Simon Moya Smith, een Indiaanse columnist waar het Common Dreams-artikel mede op bouwt, beschrijft  iets van de gang van zaken, op basis van onderzoek van Elias Castillo die zich in deze trieste geschiedenis heeft verdiept. Uit diens werk blijkt dat Indiaanse bewoners van die missieposten geslagen werden, dat inheemse Amerikanen via ontvoering in de missieposten belandden, dat 62.000 inheemse bewoners van Californië de dood in gejaagd zijn door de onderdrukkingspraktijken waar deze Serra in voorop had gelopen.

Het was zo erg dat een Spaanse gezagsdrager – functionaris van een koloniaal bewind dat op dit punt bepaald niet uit softies en doetjes bestond – zich bezorgd toonde over de wrede praktijken. “Castillo was er achter gekomen dat de Spaanse gouverneur Felipe de Neve tegenover Serra tot uitdrukking bracht dat hij geloofde dat zijn bestraffingsmethoden uitzonderlijk streng waren, waarop Serra antwoordde dat dit beproefde methoden van de katholieke kerk waren.”

Tienduizenden doden dus, en enkele kleinere inheemse gemeenschappen zijn in deze periode zelfs geheel uitgeroeid. Het Spaanse gezag verdween uiteindelijk, er volgde kort intermezzo onder Mexicaans bestuur waaronder het kerkelijk gezag over de missieposten werd afgeschaft. Daarna nam de VS het over, na een veroveringsoorlog. Het Amerikaanse bestuur zag kans om de koloniale repressie verder te laten escaleren tot regelrecht genocidale moordpartijen. Er was inmiddels namelijk goud gevonden, en de oorspronkelijke bevolking zat in de weg van weer een jacht op rijkdom.

Het Spaanse koloniale gezag behandelde de oorspronkelijke bewoners als dwangarbeiders annex bekeerlingen. Het Amerikaanse kolonialisme bejegende de oorspronkelijke bevolking gewoon als een diersoort die je maar bej ter gewoon kon opruimen. Dat is voor een flink deel dan ook gebeurd, rechtstreeks en via ziekte en honger. De inheemse bevolking bedroeg aan het begin van de negentiende eeuw volgens één schatting  ruim 200.000 mensen, aan het eind van die weeuw nog slechts 15.000. Een andere schatting  geeft 133.000 voor 1770, en 25.000 aan het eind van de negentiende eeuw. Niet exact hetzelfde, maar de trend is overduidelijk.

Serra, gangmaker van de Spaanse koloniale repressie, wordt nu dus heilig verklaard als het aan paus Franciscus ligt. Daarmee kiest Franciscus rehabiliteert de paus een koloniale misdadiger, en kiest dus openlijk de verkeerde kant. Dat hij bij de chef en erfgenaam van dat andere genocidaal-koloniale bewind, de VS, op bezoek is, dat is dus eigenlijk wel zo gepast.

Peter Storm