ravotr

woensdag 30 april 2014

De H zit weer in de maand, de H van Huurverhoging.  Het aantal mensen voor wie woonlasten als molenstenen om de nek hangen, loopt in de vele honderdduizenden. Ik stel voor dat we wat gaan ondernemen. Samen. Laten we die huurverhoging boycotten met ons allen. Goed idee? Het kan meer worden dan enkel een idee.

De situatie schreeuwt hoe dan ook om actie. De FNV en de Nederlandse Woonbond noemen de huurverhoging een “ondraaglijke aanslag op koopkracht” , en zeggen dat “zevenhonderdduizend van de driem miljoenhurende huishoudens onder de armoedegrens” zitten. Onderzoek van 1 Vandaag gaf aan dat 46 procent van de ondevraagden “moeite hebben om de huur te betalen”. Ik merk het zelf. Ik kreeg zojuist mijn jaarlijkse brief in die zin, en ja hoor: mijn huur floept boven de vierhonderd euro uit. Het bedrag wordt 509 euro en 25 cent. Ik krijg huurtoeslag, maar die stijgt geen 4 procent. Ik ‘leef’ van een Bijstandsuitkering. Ik weet zeker dat onder mijn lezers er mensen zijn met aanzienlijk schrijnender situaties.

Die huurverhoging moet dus van tafel. Nul procent huurverhoging voor iedereen met een modaal inkomen of minder is wel het minste. Maar om te voorkomen dat zoiets vastloopt in geharrewar van wie precies wel en wie precies niet, zou ik het nog simpeler doen. Nul procent huurverhoging voor iedereen met een huurwoning. Ja, dan zijn er enkele welvarenden die meesurfen, terwijl zij best een paar procent kunnen missen. Daar staat echter het voordeel tegenover dat deze welvarenden zich niet als vijand van huurstrijd van en voor de onderkant hoeven op te stellen. En ook verhuurders van rijkeluisappartementen zijn kapitalisten, wiens kassen niet door huurders verder hoeven te worden gespekt. Nul procent huurverhoging dus, voor iedereen met een huurwoning, of dat nu een rijtjeshuis is, een flat, een appartement, een studentenkamer. Dat is een makkelijke eis, een eis die iedereen snapt, en waarvan zeer veel mensen ogenblikkelijk zullen zeggen: ja, dat is redelijk. Ja, dat is rechtvaardig. Het leven is immers al duur genoeg, en een huurstijging die wettelijk ruim boven de inflatie mag liggen, betekent eigenaren geld laten graaien op onze rekening.

Hoe gaan we dat binnenhalen? Als huurder in je eentje sta je niet zo sterk. Bezwaarschriften indienen kan, en heeft in individuele gevallen nut. Doen dus, als je maart enigszins een kans denkt te maken en het gedoe eromheen weet op te brengen. Maar slagkracht ligt daar niet. De wet staat aan kant van de verhuurders, van de huurverhogers, de profiteurs dus. Niet aan die van ons. Dat weet iedereen die een huurachterstand oploopt. Dan krijg je brieven, strenge lieden aan de deur met dreigende documenten. Uiteindelijk gaat zoiets via rechtbank richting huisuitzetting. Het recht is in essentie bezittersrecht, geen gebruikersrecht. Het is het recht van het geld, geen mensenrecht. In je eentje kun je daar niet tegenop. Samen misschien wel.

Mijn voorstel is een boycot, een weigering om de huurverhoging te betalen, gecoördineerd en verspreid over het hele land, en voorafgegaan door stevige publiciteit en openlijke aankondigingen. Dit is iets waarvoor veel deelnemers nodig zijn, van het begin af aan. Een enkeling hier en daar die demonstratief geen huurverhoging betaalt, krijgt de hele machinerie van dreigbrieven, deurwaarders en erger over zich heen, tot en met huisuitzetting. Als echter tienduizenden mensen tegelijk de huurverhoging weigeren te betalen, en als die dat weten van elkaar, dan wordt dit soort repressie veel moeilijker, en dan zijn de risico s voor deelnemers veel kleiner. Eerste stappen zijn dus: werken aan brede deelname, en dus brede bekendmaking van het idee.

Er is nog tijd, de huurverhoging gaat 1 juli in. Als veel mensen ruim voor die tijd bekend maken dat zij niet van plan zijn ook maar één cent meer huur te betalen dan wat ze nu betalen, en daar elkaar in aanmoedigen, dan krijgt de komende actie aandacht. Het zou het beste zijn als er een groep, gecoördineerd dus, gelijktijdig zo ‘n aankondiging de wereld in stuurt, zodat de campagne daadwerkelijk wordt gelanceerd. Rondzendmails, Facebook-oproepenen natuurlijk ook papieren oproepen in de vorm van pamfletten, posters, stickers en tweets met “Boycot de huurverhoging”, misschien wel een eenvoudig huis-aan-huis-krantje hebben vervolgens allemaal een plek. Dat is iets dat, als we deze actie willen doen, in de maand mei vaart zou moeten krijgen.

Om moed te vatten, is het echter goed als mensen elkaar niet enkel op internet hebben opgestookt, maar elkaar ook ontmoeten. Dat betekent: bijeenkomsten, maar ook manifestaties, demonstraties en dergelijke. Plaatselijk contact leggen, iets van een infrastructuur van verzet opbouwen en waar die al is, die uitbouwen, is van het grootste belang. Dat is iets voor de maand juni, als we in mei vaart hebben weten te maken.

Tegelijk moeten we ons voorbereiden op tegenwind. Contact met advocaten, informatie verwerven en verspreiden over de schamele huurdersrechten die we tenminste hebben, over de procedures die tegen ons in gang gezet gaan worden als verhuurders merken dat het ons ernst is. Dan komt ook groepsgewijze verdediging tegen huisuitzettingen in zicht, bijvoorbeeld door middel van blokkadeacties en dergelijke. We gaan die deurwaarders natuurlijk hun gang niet laten gaan, ook niet als ze politie meenemen. Hoe beter we weten waaraan we beginnen, hoe groter de kans op succes. De infrastructuren van huurdersverzet – comités, huurders- en bewonersgroepen, en verbanden samenwerking daartussen – hebben hier belangrijk werk te doen. Misschien wil de Nederlandse Woonbond hierin een rol spelen? Misschien dat ook mensen en groepen met kraakervaring bij kunnen en willen dragen? Allemaal dingen om tijdig over na te denken en mee aan de slag te gaan.

Vanaf 1 juli zou het dan moeten gebeuren, de huurboycot zelf. Geen cent huur meer betalen dan de oude huur, en van de daken blijven schreeuwen dát je dat doet en waaróm je dat doet. We kunnen het aanscherpen. We zouden kunnen zeggen: we verlágen de huur met het bedrag waarmee jullie hem verhogen. We zouden dan het afgetrokken bedrag apart kunnen zetten, zo lang als de actie loopt en tegen de verhuurders kunnen zeggen: het afgetrokken bedrag krijgen jullie alsnog, zodra jullie akkoord zijn met de nul procent. Let wel, alleen het extra ingehouden bedrag, ónder de nul. Niet het bedrag boven de nul, daar kunnen ze sowieso naar fluiten, dat is precies het punt. Voorbeeld. Mijn huur gaat dus van 394,13 naar 409,25. Dat is een bedrag van 15,12 . Tijdens de actie betaal ik dus 394,13 minus 15,12 oftewel 379,01. De 15,12 eigenhandig doorgevoerde huurverlaging hou ik apart. Dat doe ik net zo lang tot de andere kant overstag is. Dan krijgen ze alsnog die ingehouden huurverlaging, maar is de huurverhoging dus geschrapt. Zo krijgen verhuurders een extra motief om onze eis serieus te nemen, in de enige taal waarin met dit soort lui uiteindelijk valt te communiceren: die van het geld.

Maar misschien is dit te ingewikkeld, het vergt van deelnemers veel zelfdiscipline en extra administratie, en veel van ons zijn allang murw van wat voor administratie dan ook. Misschien moeten we het gewoon bij een weigering houden om welke extra huur dan ook te betalen. Het wijd en zijnd verspreiden van het idee lijkt me hoe dan ook stap één. Misschien is het idee onbeholpen en niet goed doordacht. Misschien is er een beter actieplan denkbaar. Misschien moeten alle huurders wel gewoon hun woning kraken. Misschien…. maar laten we onder ogen zien dat het water ons aan de lippen staat, en dat dat erger zal worden als we de vloed van stijgende lasten niet met stevige collectieve directe actie beginnen te keren. Ik pleit in ieder geval bij deze voor een landelijke gezamenlijke weigering van de komende huurverhoging. Het is maar een idee. Het kan echter veel meer worden dan dat.

Info en slotopmerkingen:

Rijksoverheid over de toegestane huurverhoging, de criteria etcetera: http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/huurwoning/huurverhoging Altijd nuttig om te weten wat de vijand heeft besloten.

Er is een Nederlandse Woonbond, die staat voor “betaalbare huren, goede woningen in leefbare, veilige wijken en sterke huurdersorganisaties.” http://www.woonbond.nl/ Lijkt me een nuttige club.

Voor de goede orde: bovenstaande gedachten over een mogelijke huurstaking zijn precies dat: gedachten, op puur persoonlijke titel geformuleerd, dus niet vanuit wat voor organisatie dan ook. Het zou me echter een lief ding waard zijn als organisaties als bijvoorbeeld de al genoemde Woonbond werk van een boycot van de komende huurverhoging zouden maken.

Peter Storm