vrijdag 24 januari 2014
Het is vermoeiend en ergerlijk om te lezen, het geharrewar over de Nederlandse delegatie naar Sotsji. Ergens is ooit iemand vergeten dat emancipatie geen kwestie is van samenstelling van delegaties maar van strijd, en dat homo/lesbo/bi/transgenders in gevestigde politici, welke dan ook, geen eerlijke bondgenoten hebben. Al liet Nederland de koning en de premier – de gekroonde en de ongekroonde handelsreiziger – thuis, al stuurde Nederland een delegatie onder aanvoering van dominee Gremdaat, met Paul de Leeuw, Gordon, een uit de doden herrezen Albert Mol, dit alles ondersteund door in roze gehulde dweilorkesten die allemaal YMCA en Ich Bin Wir Du spelen, dan nog is de gunstigste uitwerking die daarvan redelijkerwijze te hopen is een korte glimlach van president Putin. Al is de kans daarop ook niet groot.
Het enige wat met alles onderstreept wordt is: wat ís Nederland toch góéd. Wat komen we in Nederland toch voor de minder bedeelden en de gediscrimineerde medemensen op! Het is PR, het dient de binnenlandse politieke markt, niet de homo-emancipatie. Met serieus opkomen voor holebitrans-mensen, met opkomen voor seksuele en politieke vrijheid heeft het allemaal weinig tot niets te maken. Steun voor dit soort initiatieven uit de ‘homogemeenschap’ – who? not me! – is goedbedoeld maar in grote lijnen energieverspilling.
Intussen is er volgens een politierapport wekelijks gemiddeld drie keer melding van anti-homogeweld, voor het overgrote deel met Nederlandse homo’s als slachtoffers – en Nederlandse ‘autochtone’ jonge mannen als daders. Daar ligt werk voor ons, voor voorstanders van homo-emancipatie in Nederland. Of gaan we wachten tot het Russische ministerie van buitenlandse zaken ook dit anti-homogeweld opneemt in haar mensenrechtelijke koekje van eigen deeg, zoals dit jaar al met de schending van rechten van vluchtelingen en migranten gebeurde, in een mensenrechtenrapport dat hypocriet was maar tegelijk in grote lijnen feitelijk correct? OM vervolgens – even feitelijk terecht en even onwaarachtig – te zeggen dat ‘Rusland geen recht van spreken heeft’, en het er verder bij te laten?
Terug naar de Sotsji-klucht. Kijk maar eens hoe de weigering om een “homo-vertegenwoordiger” – zoals NU.nl het omschrijft – mee te nemen wordt omlijst. Wat is dat trouwens, een ‘homo-vertegenwoordiger’? Iemand die als vertegenwoordiger langs de deuren gaat om homo-spullen te verkopen? Ik krijg van zulke woorden altijd rare associaties. Maar bedoeld wordt waarschijnlijk iemand die geacht wordt die ‘homogemeenschap’ te representeren. Arme homo’s in Rusland die via Paul de Leeuw en dergelijke onvrijwillig in verband gebracht dreigen te worden met de platste clichés uit de ‘homoscene’ in West-Europa. Arme homo’s ook die zich, zoals ik, niet herkennen in die Paul de Leeuiw, geen fan zijn van de Village People maar wiens homoseksualiteit simpelweg bestaat uit seksuele voorkeur/ aantrekkingskracht voor mensen van hetzelfde geslacht. Ik ben homo, maar Ich Bin Nicht Wie Du. En ik hoef niet vertegenwoordigd te worden door poseurs en politici.
Maar het wordt fraaier. Onze ‘homovertegenwoordiger’ mag dus niet mee, wegens veiligheidsredenen en omdat de inschrijving voor de accreditatie al is afgesloten. Dat zijn natuurlijk vooral bureaucratische excuses: als Putin het echt wilde, was het zo geregeld. Maar Putin wil niet, en Nederland is wel zo slim om niet te hard aan te dringen.Vriendschapsjaar net voor bij, handel, dat soort dingen. Er komt wel een gesprek tussen premier, cultuurminister en COC over het onderwerp, en er komen voorzichtige contacten met homo-organisaties in Rusland – waarbij er gelukkig nog wel op gelet wordt dat die na afloop geen nodeloos risico lopen.
De NRC, die iets nauwkeuriger spreekt van een “vertegenwoordiger homo-rechten”, geeft verhelderende extra’s. Daar lezen we dat vanuit de Nederlandse regering een gesprek met Putin is aangevraagd, over de mensenrechten. En Timmermans legt uit we wat de betekenis is van de contacten die met holebitrans-groepen in Rusland gelegd worden. “Daarmee zal het kabinet opnieuw laten zien achter hun fundamentele rechten en strijd ter staan.” Dáár gaat het om: iets te laten zien. Of het iets uithaalt, staat verder niet erg ter discussie.
En het publiek van deze vertoning, dat zijn wij hier in Nederland, want het zal 99,99 procent van de Russen zonder enige twijfel volledig ontgaan. Het is PR voor de binnenlandse markt. Het is het neerzetten van het Nederlandse kabinet als homovriendelijk. Als ook holebitrans-mensen morgen hun huur niet meer kunnen betalen, dwangarbeid moeten gaan doen om bijstand te blijven ontvangen of hun baan kwijtraken wegens bezuiniging, dan zijn ze misschien ietsje minder boos. Al die ellende wordt hen immers aangedaan door een homovriendelijk kabinet.
Peter Storm
#1 by peter on 2014/01/24 - 19:09
Die actie van 7 februari klinkt wel zinnig. En natuurlijk is die grote delegatie een steek in onze rug. Dat bestrijd ik nergens, maar wat verwacht je anders van dit stel?? Een homovriendelijk afgeslankte delegatie zou echter óók een steek in de rug zijn, om redenen die ik aanduid. Op dat aspect ga je niet in.
Ik zou het afslanken van de delegatie, het thuisblijven van Rutte, hebben gevoeld als misselijke pseudo-roze PR van mijn vijanden hier. Ik zou het als een andere dolksteek in de rug hebben gevoeld, waarin ik als homo werd misbruikt voor de PR van de Staat der Nederlanden als “vriend van mensen- en homorechten” of weetikwat. Kleine delegatie,grote delegatie, BEIDEN zijn dolksteken, BEIDEN zijn diplomatieke moves voor het staatsbelang. Dat zou pas anders zijn als die kleine delegatie inderdaad door strijd zou zijn afgedwongen., en openlijk tegen de zin van Rutte etcetera moest worden toegegeven. NIET als ze het als een eigen vertoon van homovriendelijkheid hadden gedaan, in de zin waarop het COC er bijvoorbeeld op aandrong.
En een overwinning opeisen die we niet hebben bevochten vind ik ook niet kloppen. Eerst vechten en winnen, en dán pas iets opeisen, denk ik dan. Maar van strijd heb ik niets gemerkt, alleen van smeekbedes.
Heel veel van de beroepen die op Rutte etc. worden gedaan om thuis te blijven,, brengen het verlangen naar een kleinere delegatie als iets dat voort zou moeten vloeien uit die fameuze Nederlandse homovriendelijkheid, niet als iets dat met strijd moet worden bevochten.. Zo bevestigen degenen die zulk beroep op de politici doen zelf onze vijanden, de gevestigde politici, in hun homovriendelijke pretenties. Dat mag, maar niet namens mij.
#2 by Kees on 2014/01/24 - 18:31
Ik ben het met je eens dat het niet moet gaan om de delegatie alleen en dat ook hier de homorechten verdedigd moeten worden. Maar juist het feit dat Nederland met een zware delegatie gaat is wat mij betreft een extra dolk in de rug van LGTB’s hierin Nederland. Want, de premier van het zo tolerant geachte Nederland gaat gezellig meefeesten in Rusland en hij neemt ook nog de Koning EN de Koningin EN de minister mee. Dat voelt voor mij als een dikke middelvinger naar mij als homo. Zou Rutte thuisblijven dan zou dat als overwinning moeten worden opgeëist door de homobeweging hier. In die zin is een boycot voor mij wel degelijk een onderwerp. Wat niet wegneemt dat het opkomen voor homorechten in Rusland vooral een strijd is die daar moet worden gevoerd. Bevrijding van onderaf en van binnenuit. Maar ik sta 7 februari bij het homomomument, tegen de middelvinger van de delegatie, tegen homofobie hier en uit solidariteit met de homo’s in Rusland die het daar heel zwaar hebben.