zaterdag 18 mei 2013
De demonstratie die onder het motto “Vluchteling, geen crimineel!” op 22 mei in Den haag wordt gehouden, kan maar beter groot worden, en goed fel. Daartoe is sowieso reden genoeg, gezien de dreigende strafbaarstelling van ‘illegaliteit’, en het beleid van eindeloze detentie en deportatie van asielzoekers. Zo dreigt er nota bene één van de dorststakers komende maandag gedeporteerd te worden naar Pakistan. Daartegen komt ook actie. Er is nóg een acute reden bijgekomen die vergt dat we ons protest verviervoudigen qua omvang en intensiteit: mishandeling van opgesloten asielzoekers, een kennelijk gewelddadig onderdrukte opstand in detentiecentrum Rotterdam.
De berichten kwamen in de loop van de avond. Werkgroep Deportatieverzet: “Grove mishandeling in detentie Rotterdam” , luidt de titel. “Ten minste negen opgesloten vluchtelingen in detentiecentrum Rotterdam zijn tussen donderdag 16 mei en vandaag in elkaar geslagen door bewakers.” Er is een Intern Bijstandsteam (IBT) gezien, dat wil zeggen “een interne knokploeg, speciaal voor gevangenissen.” Occupy Rotterdam heeft een uitvoeriger stuk: “Vluchtelingen bevestigen: NEERGESLAGEN OPSTAND”. Bovenaan een foto van opgesloten vluchtelingen, waarvan één zijn bovenlichaam ontbloot heeft om iets te laten zien. Drie keer raden wat. Daaronder een buitengewoon akelig verslag van een deelnemer aan de dagelijkse actie bij het detentiecentrum. “Al snel werd duidelijk dat er geweld is geweest. Een man maakte dit helder door het tonen van zijn rug en zijn arm in een mitella.(…) Armen en handen als vastgebonden in handboeien, vuisten als in een vechtpartij vertelden het verhaal van de opstand.” Verderop: “Vertwijfeld keken de betrokken activisten toe wat de drukgebarende vluchtelingen hen trachtte te vertelln. Maar hoe langer de actievoerders keken, eigenlijk werd steeds vanachter een ander raam hetzelfde verteld. Dan weer met grote gebaren de vingers op de hand tellend, dat niet 10 maar meer dan 25 (…) mensen op de behage grond werden vastgehouden.” Waarschijnlijk in de isoleercellen, zo concludeert het verslag.
Het is huiveringwekkend leesvoer, en het is reden temeer om de demonstratie te versterken en te verstevigen. Want dit gebeurt niet alleen vrijwel voor onze neus. Het gebeurt door een overheid die wij financieren door belasting te betalen. Onder verantwoordelijkheid van politici die sommigen van ons hebben helpen kiezen en anderen van ons minstens helpen legitimeren door aan het verkiezingscircus deel te nemen, en weer anderen door ze op zijn minst te tolereren getolereerd, simpelweg omdat we ze nog niet met ons allen hebben weten te verdrijven. De misdaden die in detentiecentrum Rotterdam tegen vluchtelingen worden bedreven, zijn niet onze schuld. Er een eind aan maken is echter nadrukkelijk wel de verantwoordelijkheid van ons allemaal. Daartoe moet de druk worden opgevoerd, en de demonstratie maakt daarvan deel uit. Die demonstratie moet groot genoeg zijn om bredere aandacht te trekken, en fel genoeg om bestuurders duidelijk te maken dat ze méér opstandigheid riskeren als ze doorgaan met hun onderdrukkingsbeleid. En niet enkel in een detentiecentrum.
Het sleutelwoord is nu: opkomst! De Facebook-oproep loopt, en heeft net als de website-tekst nu ook Engelstalige tekst. Het aantal mensen dat zegt te komen is intussen 52, terwijl het gisteravond nog onder de 30 zat. Het aantal mensen dat is uitgenodigd, gisteren onder de 1800, is inmiddels boven de 2100. Het is een beginnetje, er zijn nog drie volle dagen te gaan om dit te verveelvoudigen. Pushen dus, die oproep, en hard!
Maar niet iedereen heeft Facebook, niet iedereen woont op internet. Ernstiger: niet iedereen heeft geld voor de reis naar Den Haag. Dat geldt met name voor vluchtelingen die waarschijnlijk staan te popelen om, in groepen tegelijk, naar de demonstratie te komen. Laten mensen die wat kunnen missen, klaarstaan om geld te geven om bijvoorbeeld bus- en autovervoer (benzinekosten) voor straatarme vluchtelingen te helpen financieren. Laten mensen intussen contact leggen met elkaar om gezamenlijk vervoer, via auto of OV, op poten te helpen zetten. Laten mensen desnoods komen fietsen, komen lopen als dit te doen is. Maar kóm, als je ook maar enigszins kunt, en ondersteun op andere manieren als je zelf werkelijk geen mogelijkheid ziet om erbij te zijn.
Peter Storm