woensdag 24 april 2012
Hahaha, dat was vast het kleinste straatfeestje sinds tijden, gisteren op de Heuvel in Tilburg. Aanleiding ervoor was de val van het kabinet. Tegelijk was het bedoeld als oproep om door te gaan met protest tegen bezuinigingen en dergelijke, compleet met verwijzingen naar mooie Eén Mei-acties volgende week in Amsterdam en Den Haag. Via mail, Facebook en ook Indymedia is de oproep verspreid. Op Facebook gaven tien mensen aan dat ze zouden komen, tien mensen zeiden ‘misschien’. Van de komers zou er echter al één slechts in gedachten aanwezig zijn, viel te lezen. Een andere ja-zegger was … de Facebook-groep Occupy Kurdistan, hetgeen dus ook eerder een sympathiebetuiging dan een toezegging genoemd kom worden. Toch vriendelijk. Maar hoeveel mensen er werkelijk zouden komen…?
Ik had ook de gemeente gewoon even ingelicht, om nodeloos gezeur met agenten te voorkomen. Dat werd lachwekkend, ik werd teruggebeld dat de gemeente niet akkoord ging (alsof ik toestemming had gevraagd trouwens). Twee daten later mocht wel, dan was namelijk de termijn van twee keer 24 uur in acht genomen. Ik kende die regel, maar omdat het kabinet ook niet twee keer 24 uur van te voren haar val aankondigt, in het weekend een melding volgens mij onmogelijk was, had ik h me daar niets van aangetrokken. Ik heb gezegd dat ik het idee om uit te stellen voor zou leggen aan medefeestvierders, maar dat ik gewoon wel op de oorspronkelijke tijd en plaats zou opdagen. Nou, de ambtenaar kon me niet zeggen of de politie ons dan weg zou sturen want ‘daar ging zij niet over’. Dat dan weer niet. Haha. Overigens kreeg ik te horen dat aanmelden van actie ook in het weekend had gekund, via internet. Dat weet ik dan ook weer.
Tegen vijf uur was ik op de Heuvel, aanvankelijk als enige. Even later zag ik een journalist die ik had ingeseind. En nog even later doken twee andere feestgangers op, mede-Occupyers. Dat was de complete feestende menigte. Een stevige hagelbui lag even dwars, maar even later kon ik een papieren plakkaat van tekst voorzien, en haalde ik cake en wat te drinken te voorschijn, om de feestvreugde kracht bij te zetten en aan mensen uit te delen. Voorbijgangers hadden weinig tot geen interesse, onze belangrijkste achterban bestond uit een fors aantal duiven die de cake wel waardeerden. Van politie geen spoor, afgezien van geüniformeerde voorbijgangers. Als het Invisible Committee ter plekke de Coming Insurrection had willen lanceren, hadden ze geen enkele tegenstand ontmoet.
We hebben, met ons drieën, en met de journalist, verder bijgepraat, over kabinetscrisis, Wilders, bezuinigingslogica en wat er nu verder zou gebeuren. Gezellig was het zeker. De aanwezige journalist, Rik Goverde, heeft zijn bevindingen in een aardig weblogstuk op de site van het Brabants Dagblad gezet, met foto en al, dus over media-aandacht hoeven weniet te klagen…
Een bijzonder effectieve actie was het natuurlijk niet. Ik denk dat we toch nog te traag waren, en dat ik het te formeel heb aangepakt. We hadden op zondag al op de Heuvel moeten staan, toen leefde het meer, en voor de opkomst had het nauwelijks uitgemaakt. Zonder verdere poespas en formaliteiten. En zonder melding aan het Bevoegde, maar vooral Belachelijke, Gezag. Intussen: op naar de Eerste Mei! Ik ga gezellig Rondje Binnenhof lopen die dag, jij ook?